De Gorges du Verdon, een prachtplek om per auto, motor, fiets of zelfs boot te verkennen. Maar wil je echt een indruk krijgen van de hoogtes en dieptes, de bijzondere flora en de kracht van het water, dan is het een aanrader om de wandelschoenen aan te trekken. Er voeren een tweetal wandelroutes door de kloof, de Sentier de l’Imbut en de Sentier Martel. De eerste is verreweg de mooiste van de twee, en ook de meest uitdagende. Benieuwd naar deze route? Loop met me mee en ontdek of deze wandeltocht iets voor jou is!
Zelf ook wandelen in en rond de Gorges du Verdon? Misschien heb je dan wat aan deze tips!
Op een warme voorjaarsdag rijden we de auto het parkeerterrein van l’Auberge des Cavaliers op. Het hotel en restaurant, waarbij je vanaf het terras een indrukwekkend uitzicht hebt op de kloof, is zo vroeg in het seizoen nog gesloten. Maar voor het terras komen we dan ook niet. Iets ten westen van deze horecagelegenheid aan de D71 ligt het startpunt van de mooiste wandeling die je in deze omgeving kunt maken.
Bergschoenen
Maar eerst een stukje geschiedenis. Tot niet zo heel lang geleden was de Gorges du Verdon een plek die vooral gemeden werd, vanwege het gevaar dat overal op de loer lag. Een onherbergzame streek, waar je niet voor je plezier kwam. Tot aan het begin van de twintigste eeuw plannen werden ontwikkeld om een waterkrachtcentrale in de Gorges te bouwen. Die pogingen mislukten, maar uit die tijd hebben we wel de wandelpaden in de kloof te danken, die gebruikt werden door de arbeiders en ingenieurs. Vooral het Imbut-pad, en de uitgang via het Vidal-pad, zijn geen gemakkelijk begaanbare paden. In ons geval betekent dit dat we het zekere voor het onzekere nemen en onze uitrusting erop aanpassen. Bergschoenen aan, en veel water mee om de dag door te komen.
Die bergschoenen komen al direct goed van pas, want de afdaling in de kloof via de couloir des Cavaliers is op sommige punten steil en de stenen kunnen glad zijn. Het gaat flink naar beneden, en binnen no-time staan we dan ook al aan de oever van de Verdon. Daar zien we de Passerelle de l’Estellier, een loopbrug over de Verdon die de Sentier de l’Imbut met de Sentier Martel verbindt.
De brug moeten we niet over, maar hij biedt wel een mooi uitzicht over het stromende water. Even oplopen dus! We laten hem vervolgens rechts liggen en vervolgen het pad over de linkeroever. Dat is hier prima te doen, zonder al te veel hoogteverschillen. We lopen door bomen en struikgewas, en geregeld maakt dat alles plaats voor een indrukwekkend uitzicht op de rivier en de steile rotswanden.
Rotswanden
Hoe verder we de kloof inlopen, hoe gevarieerder het pad wordt. Het glooiende pad wordt nu regelmatig onderbroken door een uitdagender stuk, en we signaleren ook al snel de eerste staalkabel langs het pad, om je aan vast te houden. Rechts naast ons gaat het steil naar beneden, hier wil je niet uitglijden. Erg gevaarlijk wordt het overigens nergens, maar een zekere stapvastheid moet je wel hebben.
Op een gegeven moment, na ongeveer een uur wandelen, bereiken we een rustiger en breder stuk van de kloof. Op de grindvlakte aan het water eten en drinken we wat. Je kijkt hier je ogen uit, zo diep in de kloof heeft de natuur weer een heel andere aanblik dan bovenlangs bij de weg rondom de Gorges. Aan een rotswand tegenover ons bungelen enkele rotsklimmers, een sport die op diverse plekken in de Gorges du Verdon wordt beoefend.
Styx
We vervolgen de steeds iets uitdagendere route langs de Verdon. Na ongeveer een kwartier bereiken we misschien wel het mooiste stukje uit de Gorges du Verdon, een plekje dat ze ook wel de Styx noemen. Het water is hier blauwer dan blauw en steekt fel af tegen de witte rotsen. Een mooie lunchplek, even tijd om weg te dromen voordat we weer verder wandelen.
Een half uurtje na de lunch bereiken we de afslag naar de uitgang van de Gorges, de Sentier Vidal. Vanaf hier is het nog een klein half uur naar het eindpunt, de Imbut, waar de Verdon voor een honderdtal meters onder het oppervlakte verdwijnt en waar het wandelpad ook ophoudt.
Dat laatste stuk is wat minder uitdagend, en loopt via bosachtig terrein. Aangekomen bij de Imbut kun je de kracht van het water zien, tussen de nauwe spleten liggen dikke boomstronken die er door het water tussen zijn geperst. Ook kun je hier goed zien tot welke hoogtes het water kan stijgen na zware regenval en op het moment dat de sluizen van de dammen verderop stroomopwaarts open worden gezet.
Terug via Sentier Vidal
Nu het eindpunt van de wandeling is bereikt, moet je een keuze maken voor het vervolg van de route. Je kunt over hetzelfde pad helemaal teruglopen naar de parkeerplaats bij l’Auberge des Cavaliers. Maar het is ook mogelijk een rondje te maken, door gebruik te maken van de lastige Sentier Vidal. Deze route is niet aan te raden voor kleinere kinderen of als je op leeftijd bent, vanwege de vele steile stukken die je moet overbruggen, vaak met behulp van een kabel. Maar wanneer je in goede conditie bent is het wandelpad zonder meer aan te bevelen.
Je krijgt op diverse plekken nog een prachtig beeld op de indrukwekkende rotswanden. Bovendien is het ook een leuke uitdaging om over de rotsen omhoog te klauteren en de route naar boven te ontdekken. Zelf vonden we het nergens echt gevaarlijk worden, maar het is wel belangrijk om geen last van hoogtevrees te hebben. Het kost een kleine drie kwartier om via de Sentier Vidal naar boven te klimmen. Vanaf daar loopt een eenvoudige wandelroute door het bos heen naar de parkeerplaats terug, die ongeveer nog een uur in beslag neemt.
Let op: Voor de wandeling over het Sentier de l’Imbut is het belangrijk om rekening te houden met de mogelijkheid dat het waterniveau plotseling kan stijgen als het elektriciteitsbedrijf EDF meer water door de kloof laat stromen. In de zomer gaat dit op vaste dagen, in het voor- en najaar op onregelmatige basis. Het beste kan je voorafgaand aan je wandeling even informeren bij het Office de Tourisme in Castellane. Trek voor de totale wandeling over de Sentier de l’Imbut en de Sentier Vidal gerust een dag uit. We begonnen zelf rond half tien met de wandeling en kwamen rond vier uur weer terug bij de auto.
Meer weten over deze wandeling en de route? Neem dan een kijkje bij de route op Bergwandelroutes.nl.
Wij waren in augustus 2024 in de Gorge du Verdon oa om te wandelen. De Inbut wandeling bleek gesloten. We hebben wel mooie andere wandelingen kunnen maken gelukkig!