Voor watervallen hoef je niet per se naar de Alpen, Pyreneeën, Vogezen of het Centraal Massief toe. In Normandië ontdekten we de grootste waterval van West-Frankrijk. Bij het dorp Mortain-Bocage in Manche duikt het riviertje Canche zo’n vijfentwintig meter de diepte in. Iets verderop is ook nog een verzameling kleinere watervallen in een ruige, rotsachtige vallei.
Ook wandelen bij Mortain-Bocage? Misschien heb je wat aan deze tips.
Mortain ligt in het hart van een gebied met typisch hegge- of coulisselandschap, iets wat je veel tegenkomt in dit deel van Normandië. De Franse benaming hiervoor is bocage, waaraan de gemeente ook de toevoeging dankt. Mortain-Bocage ligt tegen de rand van een oude breuklijn in de aardlaag. In de loop der tijd hebben de rivieren Canche en Cançon zich zo goed en zo kwaad als het ging een weg door het Armoricaans zandsteen gebaand. Het natuurlijke karakter van het gebied is, hoewel het dicht tegen de kern van de gemeente aanligt, nauwelijks aangetast en het leent zich dan ook voor een mooie korte wandeling of picknick.
Operation Lüttich
De geschiedenis van het huidige Mortain gaat terug tot de middeleeuwen. Het kasteel van deze plek werd de zetel van een hertog en de stad kreeg belangrijke vestingwallen. Ook verrees er in de twaalfde eeuw een klooster, waarvan nog delen uit de begintijd dateren. Door de toevoeging van een seminarium in de negentiende eeuw aan deze Abbaye Blanche is echter een stuk van het originele klooster verloren gegaan. Van het kasteel en de verdedigingswerken in het stadje is eveneens weinig overgebleven. Grootste klap voor het culturele erfgoed in Mortain kwam in de Tweede Wereldoorlog. In 1944 werd een groot deel van de stad in de as gelegd bij Operation Lüttich, een tegenaanval van de Duitsers op de Amerikaanse stellingen bij Mortain. Door talloze monumenten en herdenkingsplekken in de omgeving kun je je nog een goed beeld vormen van de strijd. In Mortain en bij de watervallen is de rust tegenwoordig gelukkig weergekeerd.
Op een bewolkte dag in september parkeren we de auto langs de D977 en duiken de diepte in bij de Grande Cascade. Vanaf de parkeerplek langs de weg wijzen bordjes de weg, allereerst naar de grote waterval. Na een paar minuten staan we aan de voet daarvan, waar we op een steen neerploffen om een broodje te eten. Vervolgens wandelen we in een kwartiertje naar de ‘kleine watervallen’. Deze plek is eigenlijk nog meer betoverend en indrukwekkender dan de Grande Cascade, omdat het riviertje zich hier door een smal en rotsachtig dal wurmt. Aan het einde van dat dal komen we op een vlakte uit met aan weerskanten hoge rotswanden. Een groep klimmers zit aan picknicktafels uitgebreid te lunchen en hoog tegen de rotsen zien we hun collega’s druk bezig tot de top te raken. We lopen via dezelfde weg terug en genieten nog even van dit wildromantische plekje in Normandië.