W

Wandelen in de Cevennen: groene vergezichten rondom de Col de l’Asclier

Wandelen in de Cevennen

Schitterende vergezichten, verstilde dorpjes, eeuwenoude wandelpaden, ruige heuvels en bergen, het is niet moeilijk om een verklaring te vinden voor het feit dat wandelen in Les Cévennes zo in trek is. Misschien ken je de Schotse schrijver Robert Louis Stevenson, die over zijn wandelervaringen een boek schreef, Travels with a Donkey in the Cevennes. De route die hij nam is inmiddels een populaire wandelroute. Maar heel de streek ligt vol met wandelmogelijkheden. Ik liep een route van een halve dag in de zuidelijke Cevennen, vanaf het avontuurlijke weggetje over de Col de l’Asclier, ongeveer halverwege tussen Saint-Jean-du-Gard en de Mont Aigoual.

Streektips

Zelf op avontuur in de Cevennen? Misschien heb je wat aan deze tips!

Wanneer je vanaf Saint-Jean-du-Gard naar het westen rijdt, kom je al snel bij het dopje L’Estréchure. Vlak hiervoor vind je de afslag naar de Col de l’Asclier, over de D152. Je betreedt vervolgens een ruig landschap waar de weg zich al kronkelend doorheen begeeft. De weg zelf is op een groot gedeelte erg smal en laat nauwelijks of geen ruimte om tegenliggers te passeren. Wel zijn er geregeld uitwijkplaatsen aangelegd. Voor campers en caravans is de route echter niet aan te bevelen.

Gelukkig zijn we met een kleine auto en is het een rustige dag, we hoeven tot aan de top van de col geen moment uit te wijken. En het rijden over dit bergweggetje is een leuke belevenis! Af en toe kom je in van die typische minuscule gehuchtjes met twee of drie huizen, en geregeld verzucht je dan ‘je zou er maar wonen…’

Wandeling

Na ongeveer een half uur over dit smalle weggetje arriveren we bij de Col de l’Asclier. Net voor de top is een parkeerplaatsje, links van de weg, voor het bruggetje. Vanaf hier loopt de wandelroute die we vandaag lopen. We volgen het Sentier de l’Interpretation du Rocher de l’Aigle. Dit voert voor het grootste deel over een goed begaanbaar, langzaam stijgend bospad. Aan weerskanten staan geregeld kleine borden met informatie over geologische verschijnselen of flora en fauna.

Huisje op de Col de l’Asclier.
Uitzicht over de Cevennen

Het leuke van deze wandeling is dat je al snel een vrij uitzicht hebt over de omgeving. Je loopt hier op rond de 1.000 meter boven zeeniveau, een stuk hoger dan de heuvels naar het noorden, oosten en zuiden. Alleen aan de westkant van dit stukje van de Cevennen vind je hogere toppen, met als uitschieter de Mont Aigoual, de hoogste berg van de Cevennen.

Links in beeld de Rocher de l’Aigle. Een korte klim over een rotsachtig bergpaadje leidt naar het topje, van waar je een nog mooier uitzicht over de streek hebt.

Het pad heet niet voor niets Sentier de l’Interpretation du Rocher de l’Aigle. Na een tijdje komen we bij een rotsachtig topje dat net boven de omgeving uitsteekt. De Adelaarsrots, naamgever van deze wandeling. We verlaten even het bospad om over het nauwelijks aangegeven bergpaadje omhoog te klimmen en een moment bovenop de rots uit te rusten en te genieten van het uitzicht. Vanaf hier is de Mont Aigoual goed te zien, en heb je een mooi 360-graden panorama over de groene heuvels van de Cevennen.

Uitzicht vanaf de Rocher de l’Aigle
Overal verspreid over het landschap vind je kleine gehuchtjes.
Overal verspreid over het landschap vind je kleine gehuchtjes.
Informatiebordje langs het Sentier d’Interpretation.

Col du Fageas

We lopen verder richting de Col du Fageas, die op zo’n drie kilometer vanaf de vorige col ligt. Het hoogteverschil tussen beide cols is ongeveer 250 meter. Vanaf de Col du Fageas heb je een nog mooier uitzicht op de Mont Aigoual. Beneden ons zien we de Col de l’Asclier vervolgens weer liggen. Nu is ook duidelijk te zien hoe een netwerk van paden door de omgeving loopt. Vanaf de col waar we begonnen kun je bijvoorbeeld een breed uitgesleten pad naar boven onderscheiden. Het gaat hierbij om oude paden die door de schaapherder en zijn kudde schapen werden gebruikt in de tijden van de transhumance.
Aan het begin van de zomer trokken de herders naar hoger gelegen weides. Inmiddels zijn er nog maar enkele schaapskuddes over in de streek, en daardoor ziet de streek er heel anders uit dan vroeger. Veel van de toppen van de heuvels waren vroeger kaal als gevolg van de kuddes schapen. Vandaag de dag zijn veel toppen weer bedekt met bos. Vanaf de Col du Fageas kun je in westelijke richting nog een idee krijgen van hoe het vroeger was. Het contrast met de eerdere landschappen, met beboste heuvels, aan de zuid-, west- en noordkant is groot.

Rechtsachteraan zie je de Mont Aigoual (1.565 meter).
De afdaling vanaf de Col du Fageas. Beneden bij het huisje is de Col de l’Asclier. Links daarvan zie je de schapenpaden lopen.
Al vele eeuwen lang vind je in de dalen van de Cevennen kleine gehuchtjes. Hun ligging volgt als langs een lint de vele bronnen en ondergrondse waterstromen.

Het laatste deel van de wandeling gaat over een wat steiler pad naar beneden, waarschijnlijk ook zo’n oud schapenpad. De hele afdaling heb je een prachtig uitzicht over de lagere gelegen heuvels in het westen en de Mont-Agoual.

Route

Het rondje Col de l’Asclier – Rocher de l’Aigle – Col du Fageas – Col de l’Asclier duurt ongeveer een uur of 3, inclusief pauzes, en is voor jong en oud prima te doen, al moet je even iets meer opletten bij de beklimming van het rotspuntje. Je kunt er een langere wandeling van maken door ook nog naar de zuidelijker gelegen Col de Lougarès te lopen. Bekijk de route ook op Bergwandelroutes.nl.

Locatie

Bekijk al onze tips op een handige overzichtskaart!

Martijn

Bonjour! Ik ben Martijn, oprichter van Frankrijk Puur. Van jongs af aan kom ik graag in Frankrijk. Door mijn studie Franse Taal & Cultuur ben ik nog meer van het land en de Franse gewoontes gaan houden. Op Frankrijk Puur beschrijf ik onze ervaringen in Frankrijk en geef ik je tips voor leuke plekken.

Vragen, opmerkingen, tips? Neem contact op via martijn@frankrijkpuur.nl!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *