Zeg je Franse Alpen dan zeg je de Mont Blanc. De hoogste berg van de Alpen, die vanaf heel veel plekken in Frankrijk en daarbuiten te zien is. De Mont Blanc ligt in een prachtig berggebied waar je volop kunt genieten van de natuur. Ben je op zoek naar een uitdaging? Je kunt ook helemaal rondom de berg heenlopen! Er is een officiële wandeling uitgezet die je er in gemiddeld tien dagen omheen voert, de Tour du Mont Blanc. Ik liep deze uitdagende trektocht door de bergen. In deze blog neem ik je mee naar de hoogtepunten en laat ik je de route zien die ik gelopen heb.
Zelf de Tour du Mont Blanc lopen? Misschien heb je wat aan deze tips!
Tour du Mont Blanc
Dag 1: Les Houches – Refuge de Miage
Dag 2: Refuge de Miage – Refuge de la Balme
Dag 3: Refuge de la Balme – Les Mottets
Dag 4: Les Mottets – Gîte le Randonneur
Dag 5: Gîte le Randonneur – Rifugio Walter Bonatti
Dag 6: Rifugio Walter Bonatti – Gîte la Lechere (La Fouly)
Dag 7: Gîte la Lechere (La Fouly) – Gîte Bon Abri (Champex)
Dag 8: Gîte Bon Abri (Champex) – Auberge Mont Blanc (Trient)
Dag 9: Auberge Mont Blanc (Trient) – Gîte le Moulin (Argentière)
Dag 10: Gîte le Moulin (Argentière) – Chamonix
De Tour du Mont Blanc (TMB) is een langeafstandswandeling die de meeste mensen in zo’n tien dagen lopen. De tocht voert door drie landen, Frankrijk, Italië en Zwitserland, over zo’n 160-170 kilometer en onderweg klim en daal je ruim 10.000 hoogtemeters. Ik liep hem zelf met een georganiseerde groepsreis, maar je kunt hem uiteraard ook helemaal zelf plannen en regelen. Binnenkort schrijf ik op Frankrijk Puur nog een blog met wat tips die handig zijn bij het voorbereiden van de Tour du Mont Blanc. Houd mijn blog dus in de gaten, als je hem zelf eens zou willen lopen! Onderaan dit artikel vind je trouwens een kaartje met de route, scroll naar onder als je daar benieuwd naar bent! En ik geef je onder de routebeschrijving ook mijn mening over deze tocht.
Wandeldag 1: Les Houches – Refuge de Miage
We beginnen de eerste wandeldag van deze Tour du Mont Blanc met een inloopwandeling van twee tot drie uur (tijden die ik in mijn blog vermeld zijn zonder pauzes). Omdat het stuk omhoog van Les Houches naar Bellevue (1.800m) een stuk over skipistes is, maken we het onszelf gemakkelijk en nemen we de gondel. Deze brengt je naar een tussenstation van het treinbaantje Tramway du Mont-Blanc, waarmee je in de zomer tot aan Nid d’Aigle kunt komen. Dat doen we nu echter niet, want de eerste wandelmeters zetten we koers naar de Col de Tricot op 2.120 meter. Eerst een stuk door een bos, waarna we een hangbrug passeren en richting de col gaan. Hoe meer we stijgen, hoe meer van het hooggebergte zichtbaar wordt. Onderweg naar de col krijg je langzamerhand steeds meer uitzicht op de Dôme du Goûter (4.306m) en de gletsjer die van deze top naar beneden stroomt. Vanaf de col is het een vrij lange afdaling over een steil zandpad naar de Refuge de Miage, onze eerste berghut, op 1.559 meter hoogte.
Wandeldag 2: Refuge de Miage – Refuge de la Balme
Na een korte klim vanaf Refuge de Miage bereiken we Chalets du Truc, op ruim 1.700 meter. Na een stuk door het bos te hebben gelopen klimmen we in een mooie dalkom omhoog, waarbij we de route ten zuiden van het gletsjerriviertje nemen. Vervolgens lopen we bovenlangs over een leuk hoogtepad naar Refuge de Tré la Tête, waar we precies op tijd voor de lunch aankomen. Ik neem een welverdiend bord spaghetti carbonara, om mijn meegebrachte repen en fruitkeks wat te sparen. Eten in een berghut, het is vaak eenvoudig maar zo smakelijk!
Na de lunch is het 400 meter afdalen naar het dal ten zuiden van Les Contamines-Montjoie, waar een langzaam stijgend grindpad ons naar de volgende hut leidt, de Refuge de la Balme op 1.700 meter hoogte. In totaal hebben we er vandaag zo’n zeven uur hiken op zitten. Vooral qua afstand een redelijk zware dag, qua hoogtemeters of moeilijkheid van de paden minder. Een gevoel dat nog vaak zal terugkomen deze Tour du Mont Blanc, want de paden en hoogtes zijn hier op deze wandelroute niet het moeilijkst, het is vooral de afstand die je gemiddeld iedere dag moet afleggen. Mijn ‘berggeithart’ vindt het missen van wat meer uitdaging in hoogtes en paden wel jammer, maar het zijn de mooie uitzichten op het Mont Blancmassief die veel goedmaken.
Wandeldag 3: Refuge de la Balme – Les Mottets
Vandaag gaan we het bochtje om aan de zuidkant van het Mont Blancmassief. Een langzaam stijgend pad brengt ons naar de Col du Bonhomme op 2.329 meter. Vanaf daar nemen we een variant op de route van de Tour du Mont Blanc, via de Col des Fours op 2.685 meter. Deze wandeling voert door een soort maanlandschap van stenen en sneeuwvelden. Op de col is het nog een kleine honderd meter naar een topje, wat ik samen met een deel van de groep besluit te beklimmen. Daarna volgt een afdaling met een weids uitzicht op de omliggende bergtoppen, richting La Ville des Glaciers. Je hebt hier diverse plekken om de nacht door te brengen, de meest logische is Les Mottets, iets verderop in het dal. In totaal hebben we er vandaag weer zo’n zeven wandeluren opzitten, al met al.
Wandeldag 4: Les Mottets – Gîte le Randonneur
De wandeling van vandaag vond ik een van de twee mooiste etappes van de Tour du Mont Blanc. Via een lang, makkelijk begaanbaar pad komen we vanaf Les Mottets op de Col de la Seigne, waar de grens van Frankrijk met Italië is. Vanaf daar nemen we een alternatieve route van de Tour du Mont Blanc, langs de berghellingen aan de overkant van het massief van de Mont Blanc. Het leuke, uitdagende pad voert over vrij steile steen- en sneeuwvelden naar de Col des Chavannes en vervolgens langs en over een bergrug naar de Mont Fortin, een topje van 2.758 meter hoogte. Vanaf daar is het zo’n 800 meter dalen naar de volgende overnachtingsplek, net boven Courmayeur.
En het mooie is, vanaf de Col de la Seigne tot aan het eindpunt heb je een groot deel van het pad vol uitzicht op de Italiaanse kant van de Mont Blanc. Vooral de eerste helft van de dag, toen er nog geen wolken rondom de top hingen, was het uitzicht fenomenaal. Hoe verder je het dal richting Courmayeur inloopt, hoe beter ook het uitzicht wordt op de gletsjers die aan deze kant van de berg naar beneden stromen. Ook vandaag was weer een vrij lange wandeldag, met zo’n zeven en een half uur lopen.
Wandeldag 5: Gîte le Randonneur – Rifugio Walter Bonatti
Na een rustdag gisteren, beginnen we uitgerust aan de vijfde wandeldag van deze Tour du Mont Blanc. De groep splitst zich na de afdaling naar Courmayeur en de beklimming richting Rifugio Bertone, waarbij ik uiteraard, hoe kan het anders, in het groepje zit dat de langere alternatieve route via de Mont de la Saxe naar Rifugio Walter Bonatti neemt. Een prachtige wandeling over een bergkam met vol uitzicht op de Mont Blanc. Later op de route buigen we meer af naar het oosten en komen we in een rustig bergdalletje met koeien en sneeuwvelden. Best een pittige dag, met opnieuw zo’n zeven uur hiken en veel hoogtemeters te overbruggen, zeker als je de langere route neemt. De grote berghut waar we overnachten heeft een magnifiek uitzicht op granieten rotswanden en verderop de Mont Blanc.
Wandeldag 6: Rifugio Walter Bonatti – Gîte la Lechere (La Fouly)
Vandaag is het alweer tijd om Italië te verlaten. We lopen door het Val Ferret, een zijdal van het Aostadal, richting de Col Ferret. Het pad voert ons vanaf de berghut naar het dal, dat we vervolgens volgen richting Rifugio Elena, aan het eind van de Italiaanse kant van het Val Ferret. Hier begint de klim naar de Grand Col Ferret, op 2.537 meter hoogte. Een vrij pittige klim waar zo’n anderhalf uur tot twee uur voor staat, die ik in sneltreinvaart van een uur en tien minuten doe. Op sommige stukken deze Tour du Mont Blanc moet ik me wat inhouden, want vaak ben ik de snelste van de groep. Tegelijk helpt het afmatten van mezelf me om mijn hoofd leeg te maken, een afweging tussen gezelligheid en fysieke uitputting dus…
Na de Grand Col kies ik ervoor om samen met iemand anders van de groep nog de Tête de Ferret (2.714m) te beklimmen, terwijl de rest direct doorloopt naar de Petit Col Ferret. We zijn benieuwd of we via de andere kant van de top direct door kunnen lopen naar de kleine col, op de kaart zien we geen pad. Gelukkig blijkt die mogelijkheid er te zijn, anders hadden we dezelfde weg terug gemoeten. Een piepklein paadje loopt over een steile steen- en gruishelling zo naar beneden, een leuke extra uitdaging op deze verder qua moeilijkheid niet zo’n lastige dag. Weer een dag van zo’n zeven uur lopen exclusief pauzes.
Wandeldag 7: Gîte la Lechere (La Fouly) – Gîte Bon Abri (Champex)
Dit is naar mijn mening qua landschap en uitdaging een van de saaiste stukken van de Tour du Mont Blanc. Niet heel gek dat ik op die dag dan ook maar een paar foto’s heb gemaakt. Een deel van de route voert over de asfaltweg en over grindpaadjes, langs het Zwitserse dorp La Fouly verder het dal in, onderlangs de helling aan de oostkant van het Mont Blancmassief. De etappe gaat daarnaast grotendeels door bos en over redelijk vlakke paden, alleen richting het einde, naar Champex toe, moet nog zo’n vierhonderd meter langzaam gestegen worden. Halverwege de middag arriveren we in het toeristische Champex.
Wandeldag 8: Gîte Bon Abri (Champex) – Auberge Mont Blanc (Trient)
Hoe saai het gisteren ook was qua lopen, vandaag staat wat mij betreft de leukste etappe van de Tour du Mont Blanc op het programma. De officiële route van de TMB voert over een glooiend pad richting Trient, boven Martigny via de Col de la Forclaz, maar die optie ziet er op de kaart bijna net zo weinig enerverend uit als de route van gisteren. Gelukkig is er een alternatief: een prachtige hike via een schitterend dal over de Fenêtre d’Arpette, een col van 2.665 meter hoogte. Omdat we in Champex op ongeveer 1.400 meter zitten, betekent dat een forse klim in vrij korte afstand. De omgeving is indrukwekkend, met om ons heen torenhoge rotswanden en een woest landschap met vooral veel steenhopen en puinhellingen. Het laatste gedeelte van de klim is ook nog eens lekker steil, waarbij het pad voert over grote rotsblokken en de route wordt aangegeven met steenmannetjes en geverfde markeringen op de rotsen.
Klimmen en klauteren over stenen en rotsblokken en tot slot een steil stuk over een gruishelling. Was elke dag maar zoals deze! Ik kan me helemaal uitleven en arriveer na twee uur en driekwartier klimmen als eerste van de groep op het hoogste punt. Daar ontvouwt zich een mooi panorama, met zicht op de indrukwekkende gletsjer Glacier du Trient. Na ruim een half uur pauze en genieten van het uitzicht, dalen we af richting Trient. Het eerste stuk is vrij lastig en steil, al snel wordt het echter geleidelijker dalen. We hebben geluk, want net als we bij de overnachtingsplek aankomen barst een flinke regenbui los.
Wandeldag 9: Auberge Mont Blanc (Trient) – Gîte le Moulin (Argentière)
Vanaf Trient is het zevenhonderd meter stijgen naar de Col de Balme, waar we weer de grens met Frankrijk overgaan. Je kunt direct merken dat je hier weer in een drukker en toeristischer gebied komt. Het pad zelf naar de Col de Balme is vrij druk, en bovenop wordt het nog drukker. Vanaf de kant van Chamonix kun je hier met een kabelbaantje komen, en aan deze zijde van de berg vind je bovendien een uitgebreid skigebied. We laten dat aan onze linkerkant liggen en lopen via de Aiguillette des Possettes richting Tré-le-Champ. Vanaf deze bergrug heb je een mooi uitzicht op de Mont Blanc, die nu voor het eerst sinds de Italiaanse kant weer in beeld is verschenen. Aan deze (noordwest-)kant van het massief vind je veel grotere gletsjers en besneeuwde toppen, omdat hier de zon minder lang op schijnt.
Wandeldag 10: Gîte le Moulin (Argentière) – Chamonix
Ook de laatste wandeldag komen we steeds meer mensen tegen. Maar vooral het eerste deel van deze laatste etappe is de moeite waard, door het constante uitzicht op de Mont Blanc en de aanwezigheid van een aantal metalen trappen die de wandelroute wat uitdagender maken. Vanaf Tré-le-Champ hiken we naar de Aiguillette d’Argentière, een stel bijzonder gevormde rotsen die zo met de Mont Blanc op de achtergrond een prachtig plaatje vormen. Hier begint het stuk met de ladders, wat overigens niet per se een gevaarlijk of lastig stuk is, zeker niet met het stralende zonnetje dat wij vandaag hebben. Zaak is het gewoon rustig naar boven te klimmen. De langste ladder meet zo’n tien meter hoogte.
Na de ladders is het nog een stukje verder lopen naar Lac Blanc, een beroemd uitzichtspunt. Een heel mooi gezicht, zo’n ijskoud bergmeertje met de hoogste berg van Frankrijk op de achtergrond. Helaas denken meer mensen er zo over, en is de plek ook redelijk goed te bereiken met een kabelbaan vanuit Chamonix: oftewel, veel mensen hier. Toch vormt dit uitzicht een mooie afsluiter van de Tour du Mont Blanc. Vanaf hier kun je met de kabelbaan terug, of via een lang bospad afdalen naar Chamonix, of als je het rondje helemaal af wil maken, naar Les Houches.
De Tour du Mont Blanc, een uitdaging voor bergliefhebbers
Ben je liefhebber van Frankrijk, hiken en de bergen? Dan is de Tour du Mont Blanc absoluut iets dat je ooit eens gedaan moet hebben. De trektocht is geschikt voor iedereen met een goede conditie en wandelervaring. De dagtochten zijn, een beetje afhankelijk van de routes die je kiest, niet superzwaar en alpiene ervaring is geen vereiste. Houd rekening met dagtochten van tussen de vier en acht uur. De trektocht is vooral vanwege de afstanden die je aflegt wel een uitdaging. Maar je doet het echt ergens voor: het levert je ronduit prachtige beelden op van de Mont Blanc en de andere bergen in deze streek, de foto’s bij deze blog spreken boekdelen denk ik.
De TMB is dus een toegankelijke trektocht. En dat was voor mij persoonlijk dan ergens ook wel een klein minpuntje. Wat ik namelijk wel jammer vind, is dat je tijdens de TMB best vaak in de bewoonde wereld komt en er weinig mogelijkheden zijn om de tocht nog wat uitdagender te maken. De hoogste punten die we bereikt hebben waren voor wat ik gewend ben qua hikes in de bergen niet superhoog, en omdat veel hutten en gîtes in het dal liggen, moet je vrijwel iedere dag weer omhoog en omlaag. Echt lang hoog blijf je dan ook niet. En het aantal mensen dat je onderweg tegenkomt ligt ook wel echt wat hoger dan je in veel andere delen van de Alpen ziet. Maar ondanks deze minpuntjes blijft het uitzicht tijdens de wandeltocht op de Mont Blanc en omliggende bergen wel echt ongeëvenaard en weergaloos, en dat is ook grotendeels waar je de TMB voor loopt!
Hoi Martijn,
Tour du Mont Blanc staat al een lange tijd om mijn verlanglijstje nadat ik de Kilimanjaro heb beklommen.
Mijn plan is dat volgend jaar de ondernemen, en vroeg me af met welke reisorganisatie jij bent meegegaan of welke aan te raden is?
Groetjes Simone
Hoi Simone, ik reisde met Amarant, een christelijke reisorganisatie. Goede ervaringen mee! 🙂
Hi Martijn,
Mijn broer en ik willen deze tour eventueel lopen. Wat voor mogelijkheden kwam jij tegen m.b.t. onderweg een eigen tentje opzetten als slaapplek (Van plekken waarbij dat in het wild kan tot aan campings)?
Met vriendelijke groet,
David.
Hoi David, wat leuk dat je de route wil gaan lopen! Bij de meeste berghutten mag je je tent opslaan. Er zijn verschillende mogelijkheden, zo kun je ervoor kiezen om wel of niet van de faciliteiten van de hut gebruik te maken.
Hoi Marita, bedankt voor de informatie. Goed om te weten dat je ook met een tent kunt overnachten. Moet je hier nog iets van tevoren voor boeken (qua ruimte)? Of kun je met een tent op de bonnefooi bij een hut aankomen?
Met vriendelijke groet,
Jasper
Hoi Jasper, reserveren is natuurlijk altijd verstandig, zeker op een populaire route als de Tour du Mont Blanc. Wil je in Nederland nog niets vastleggen, dan kun je tijdens je tocht ook de huttenwaard van de hut waar je vertrekt vragen om voor de volgende hut een reservering te maken. Dan weet je in ieder geval van tevoren of er ruimte is. Vanwege corona kan het misschien zo zijn dat je vooraf moet reserveren, maar dat zou ik op de website van de hut even bekijken.
Hoi, wat een leuk verslag en prachtige foto’s! Is het mogelijk een lijstje te maken van wat je allemaal mee had? Groetjes, Lisa
Hoi Lisa, op onze site Bergwandelroutes hebben we een paklijst gemaakt voor een huttentocht: https://bergwandelroutes.nl/paklijst-huttentocht/. Daar kom je vast een heel eind mee!