In de verte ligt Cucugnan
AudeOccitanie

Tour door de Corbières: bergen, kastelen, wijn én dicht bij de kust

Misschien wel een van de meest afwisselende landschappen van Frankrijk: de wijnstreek Corbières in het departement Aude. Een streek voor iedereen, of je nu van strand, bergen, cultuur en geschiedenis of lekker eten houdt. In mei maakte ik een rondrit door de Corbières en ontdekte ik er de hoogtepunten. Een roadtrip langs katharenkastelen, uitgestrekte wijngaarden, rotsachtige bergen en indrukwekkende vergezichten.

Corbières

De streek ligt in de driehoek tussen Narbonne, Carcassonne en Perpignan, en is van oorsprong een arm gebied. Dat komt met name door de arme grond, die uiteindelijk echter wel heel geschikt bleek voor wijnbouw. In de Middeleeuwen vonden de Katharen een toevlucht in deze dunbevolkte streek. Ze kwamen hier op de vlucht vanwege hun geloofsopvattingen, die in strijd waren met de officiële Roomse leer en bouwden allerlei burchten en versterkte steden. De meeste hiervan zijn in de loop der tijd grotendeels verwoest, maar nog altijd bieden de ruïnes een imposante aanblik. De Corbières ligt ook aan de rand van de Pyreneeën, dus met helder weer heb je hier vanaf heel veel punten een overweldigend uitzicht op de bergen in het zuiden.

Ik begin mijn rondrit door Corbières in het vrij inspiratieloze Port-la-Nouvelle aan de kust, waar ik de nacht heb doorgebracht in een hotel aan het strand. Direct als ik het stadje achter me heb gelaten begint het mooie landschap gelukkig al, een groot verschil met de rijen flats en huizen aan de kust. Ik rijd richting Sigéan, bekend vanwege het safaripark, en vandaar naar Fraissé-des-Corbières.

Het landschap van Corbières
Het landschap van Corbières
Corbières
Corbières
Corbières
Corbières

Het landschap wordt al snel ruig en onherbergzaam, met veel groene lage struiken en rotsvlaktes die onderbroken worden door af en toe wat wijngaarden. Na Fraissé neem ik de weg naar Durban-Corbières. Hier vind je midden in het dorp de ruïnes van een middeleeuws kasteel, dat verder geen banden had met het katharisme. Ik neem even een korte pauze, maar ontdek naast het kasteel in dit dorpje weinig meer wat echt de moeite van een stop waard is. Vervolgens gaat het over de D611 in de richting van Tuchan, over de Col d’Extrême. Vlak voor het dorp Tuchan zie ik aan mijn linkerhand de ruïnes van een kasteel opduiken, op een heuveltop.

Château d’Aguilar

Het Kasteel van Aguilar is een van de vijf ‘dochters’ van Carcassonne. Dit kasteel groeide na de tijd van de katharen in de dertiende eeuw uit tot een belangrijke verdedigingspost op de grens tussen Frankrijk en Aragon, die hier slechts een paar kilometer verderop lag. In de zeventiende eeuw verdween het militaire belang, doordat de grens met Spanje verschoof naar het zuiden. Vandaag de dag is er niet heel veel van de vroegere glorie bewaard gebleven. Maar nog steeds zijn de ruïnes een bezoek waard, om een beeld te krijgen van hoe het vroeger geweest moet zijn en vanwege het uitzicht over de streek. Het dal waar zowel het kasteel als het dorp Tuchan in liggen is prachtig, vol met wijngaarden. Nog mooier wordt het wanneer ik de D14 naar het westen neem. De weg voert me door een rotsachtig gebied, een kloof, waar het riviertje de Verdouble doorheen stroomt.

Het Château d
Het Château d’Aguilar
De weg langs de Verdouble, die door het landschap heen slingert.
De weg langs de Verdouble, die door het landschap heen slingert.

Château de Quéribus

Na Cucugnan sla ik de weg naar het zuiden in. Nu is het nog zo’n een paar kilometer naar het kasteel van Quéribus. Onderaan de burcht vind je een grote parkeerplaats. Met tien minuutjes lopen, bergopwaarts, sta je bij de ruïnes van het eens zo machtige kasteel. De geschiedenis van Quéribus gaat terug tot aan de tiende eeuw. Tijdens de kruistochten tegen de katharen groeide het uit tot een belangrijk toevluchtsoord voor de katharen. De heer van het kasteel was een van de laatste edelmannen die solidair was met de zaak van de katharen en stelde zijn kasteel open voor de vluchtelingen. Samen met het Château de Puilaurens was het na de val van Montségur de belangrijkste plek waar de katharen nog naartoe konden.

Het kasteel had drie verdedigingslagen en slechts vijftien tot twintig soldaten waren nodig om aanvallers af te slaan. In 1255 viel het kasteel na een beleg van enkele weken in handen van de koning van Frankrijk en gedurende enkele eeuwen werd de verdediging in de loop der tijd nog verder verbeterd, omdat het op de grens met Spanje lag. Toen die grens verschoof verloor ook dit kasteel het belang en raakte het in verval.

Ondanks dat het een ruïne is, valt er nog veel te zien. Veel van de muren staan nog overeind en er zijn ook nog enkele kamers te bezoeken. Leuk is dat je helemaal naar boven op de toren kunt klimmen, vanwaar je een mooi uitzicht hebt op de omgeving, tot aan de Pyreneeën.

Uitzicht vanaf het Château de Quéribus
Uitzicht vanaf het Château de Quéribus
Uitzicht vanaf het Château de Quéribus
Uitzicht vanaf het Château de Quéribus
Het Château de Quéribus
Het Château de Quéribus

Château de Peyrepertuse

Na een bezichtiging van Quéribus rijd ik verder naar het dorpje Duilhac-sous-Peyrepertuse. Hier staat het grootste van de katharenkastelen, het Château de Peyrepertuse. Al in de Romeinse tijd was er hier een versterkte plek, hoog op de rotsen van achthonderd meter. Vervolgens was het lange tijd een Catalaans kasteel, maar in de twaalfde eeuw ging het over naar het graafschap van Narbonne. De heer van het kasteel sympathiseerde eveneens met de katharen, maar gaf dat na het beleg van Carcassonne op en zo viel het kasteel rond 1240 in handen van de Franse machthebbers. Ook dit kasteel ging hierna een rol spelen in de verdediging van de Franse grens met Spanje.

Een wandeling naar het kasteel is absoluut de moeite waard. De ruïnes liggen verspreid over een groot deel van de top van de rotsen, en je loopt bij een bezoek langs de verschillende onderdelen van het kasteel, zoals de buitenste muren, wachtkamers, een kapel, het verblijf van de heer van het kasteel, en nog andere vertrekken. Er zijn ook nog enkele citernes te zien, waar vroeger het water in verzameld werd. Vanaf de plek waar het kasteel ligt kun je alle kanten op kijken, onder meer richting de Pyreneeëntoppen.

Het Château de Peyrepertuse
Het Château de Peyrepertuse
Uitzicht richting de Canigou, vanaf het Château de Peyrepertuse
Uitzicht richting de Canigou, vanaf het Château de Peyrepertuse
Het Château de Peyrepertuse
Het Château de Peyrepertuse
Het Château de Peyrepertuse
Het Château de Peyrepertuse
Het Château de Peyrepertuse
Het Château de Peyrepertuse
Het Château de Peyrepertuse
Het Château de Peyrepertuse
Het Château de Peyrepertuse
Het Château de Peyrepertuse

Villerouge-Termenès

In het kleine dorpje Villerouge-Termenès, noordwaarts vanaf Peyrepertuse, vind je nog een kasteel dat banden heeft met de katharentijd. Het Château de Villerouge-Termenès was de plek waar in 1321 de laatste kathaar op de brandstapel gedood werd. Je kunt het kasteel bezoeken, en krijgt er via een tentoonstelling een beter beeld van de katharen en hun geloof. Een deel van het kasteel herbergt nu de Rôtisserie médiévale, een uniek restaurant waar je, gekleed in middeleeuwse gewaden, kunt genieten van gerechten die in de dertiende en veertiende eeuw op het menu stonden.

Het kasteel van Villerouge-Termenès
Het kasteel van Villerouge-Termenès

Lagrasse

Het dorp Lagrasse, aan de noordkant van de streek Corbières, is vooral bekend vanwege de monumentale abdij, waarvan de geschiedenis teruggaat tot rond het jaar 800. In korte tijd groeide het uit tot een van de machtigste abdijen van Zuid-Frankrijk. In de twaalfde en dertiende eeuw probeerde het klooster een verzoenende rol te spelen in het conflict tussen de Roomse kerk en de katharen, dat deels lukte, zodat Carcassonne en Béziers uiteindelijk vrede sloten met de Franse regering.

Het dorp zelf heeft prachtige middeleeuwse huizen en gebouwen, en ook zijn er nog resten van de verdedigingswerken te zien. De brug die de rivier de Orbieu overspant, de Pont Vieux, dateert uit het begin van de veertiende eeuw. Verdere bezienswaardigheden zijn onder andere de veertiende-eeuwse kerk en een markthal uit diezelfde eeuw.

Lagrasse
Lagrasse
Lagrasse
Lagrasse
Lagrasse
Lagrasse

Terra Vinea

Mijn laatste stop op mijn tour door de Corbières is in het dorp Portel-des-Corbières. Hier beleef ik een rondleiding door een oude gipsmijn, tientallen meters onder de grond. De wijnboeren uit de omgeving verenigden zich eind vorige eeuw om deze mijn op te kopen en ze hebben er een cave van gemaakt, waar de wijnen op een constante temperatuur kunnen rijpen in eikenhouten vaten. En die cave kun je tegenwoordig bezoeken, leuk als uitje met kinderen.

De rondleiding bestaat uit een kort ritje met een treintje naar de ingang van de oude gipsmijn, en vervolgens een korte filmvoorstelling en een wandeling langs de rijen met wijnvaten. Verderop in de mijngangen krijg je door een expositie een beeld van de geschiedenis van het wijnmaken en wijndrinken, onder andere door een compleet ingerichte Romeinse villa. Het bezoek, onder leiding van een gids, wordt afgesloten met een proeverij van de verschillende wijnen uit de streek, in het bezoekerscentrum. Een leuk en smaakvol einde van deze tour door het afwisselende landschap.

Terra Vinea
Terra Vinea

Chambres d’hôtes Domaine Castelsec, Roquefort-des-Corbières

De avond en nacht breng ik door op het prachtig gelegen Domaine Castelsec, een chambres d’hôtes op een eeuwenoud domein, met uitzicht, in de verte, op de Middellandse Zee. De vriendelijke en gastvrije eigenaresse, Mireille, vertelt me alles over het landgoed, dat al in de Romeinse tijd bewoond was. Her en der zijn nog steenhopen te vinden die vaag de vormen van bebouwing aangeven. Zo was er in de middeleeuwen waarschijnlijk een steenoven, een olijfmolen en een ijzergieterij. Het hoofdgebouw deed vanaf de negentiende eeuw dienst als stal. Het vroeg dan ook om een grondige renovatie, toen Mireille zie hier vestigde. Tegenwoordig is het domein vrijwel zelfvoorzienend. Dat betekent eigen water dat uit de grond wordt gepompt en eigen elektriciteit door middel van zonnepanelen. Op het domein zijn een gîte en twee gastenkamers. Op verzoek kan er ook meegegeten worden, waarbij je een voedzame maaltijd met lokale producten krijgt voorgeschoteld.

Domaine Castelsec
Domaine Castelsec
Domaine Castelsec
Uitzicht op zee, Domaine Castelsec

Frankrijk Puur Roadtrips

Op zoek naar mooie ritten in Frankrijk, met de auto, motor of camper? Dan is het boek Frankrijk Puur Roadtrips wat voor jou. Je vindt hierin maar liefst vijftig kant-en-klare reisroutes in het hele land, inclusief tips voor campings en bezienswaardigheden onderweg.

Bestellen


Gratis ebook over Frankrijk

ABONNEER OP DE NIEUWSBRIEF MET FRANKRIJKTIPS EN ONTVANG EEN GRATIS EBOOK

Geef je reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Misschien vind je dit ook interessant