Qua grootte stelt het allemaal niet zoveel voor, maar het is toch een omweg waard: het dorpje Tillac, ongeveer halverwege tussen Auch en Tarbes. Ik ontdekte er een heel mooi straatje met aan weerskanten woningen, voorzien van een houten galerij. Én een bijzondere toren met poort, die anders is dan de andere verdedigingswerken in deze streek.
Zelf ook naar de Gers op vakantie? Misschien heb je wat aan deze tips!
Na mijn wandeling bij het Lac du Lizet had ik nog wat tijd over voordat ik me naar mijn overnachtingsplek bij Valence-sur-Baïse zou begeven. Daarom besloot ik op internet de omgeving uit te kammen of er nog interessante plekjes te ontdekken waren. En zo kwam ik al snel uit bij Tillac, waarvan online enkele mooie plaatjes te vinden waren. Ik reed er in een kwartiertje heen en parkeerde m’n auto op het kleine parkeerterrein naast een supermarktje, net buiten de historische kern van het dorp.
Tillac ontstond vanaf de elfde eeuw als castelnau, een dorp rondom een kasteel. Het kasteel is vandaag de dag verdwenen, maar het belang ervan kun je nog zien in de aanwezigheid van de twee torens, een aan de zuidwestkant en een aan de noordoostkant. Die zijn onderdeel van oude verdedigingswerken, die in de vijftiende eeuw door de heer van Armagnac, Bernard VII, aangelegd werden. Van de muren van het dorp is nu vrijwel niets meer terug te vinden, maar de vorm van het oude kasteeldorp is nog wel terug te vinden in de ligging van de huizen en het stratenplan.
Tour de Rabastens
Ik loop onder de Tour de Rabastens door en mijn blik gaat als vanzelf direct omhoog. De bijzonderheid aan deze poort is namelijk dat deze vrijwel volledig open is aan de binnenzijde. Van buitenaf oogt het gebouw gewoon vierkant, maar sta je eenmaal in het dorp dan zie je dat er aan de achterkant geen stenen zitten. Dit was bedoeld om aanvallers die zich eventueel meester van de poort hadden gemaakt makkelijk weer te kunnen verdrijven.
Vervolgens kijk ik het dorp in, richting de kerk. Voor me ligt een pittoresk straatje met aan allebei de zijdes een rij huisjes die half op palen staan. De grond was natuurlijk schaars binnen de omwalling, en om tegelijk een plein te hebben waarop handel kon worden gedreven én genoeg leefruimte, werden dit soort huisjes met arcades gebouwd. Je ziet ze meer in de streek, maar niet op deze manier, aan twee kanten van een smal straatje. Het geeft een bijzonder fotogeniek effect. Jammer dat er net een bestelbusje staat, maar alsnog is het niet lastig voor te stellen hoe het er hier honderden jaren geleden uitgezien moet hebben. Door de rust die er verder heerst waan je je heel makkelijk in het verleden.
Aan het eind van het straatje staat de vijftiende-eeuwse kerk, de église saint Jacques-le-Majeur. In de negentiende eeuw werd het schip van de kerk vergoot en geopend, en veranderde het aanzien van de kerk dus nogal. Het is verder een eenvoudige kerk, met aan de binnenkant een strak en fraai balkenplafond. Iets schuin achter de kerk staat de andere oude toegangspoort, alhoewel in een ver verleden de poort vanonder dichtgemetseld is. Deze toren is wel gewoon vierkant en helemaal dicht. De versterkingen van het dorp konden niet voorkomen dat het kasteel in de tijd van de godsdiensttwisten verwoest werd.
Vond je dit een handig en interessant artikel? Bewaar het dan op je Pinterest!