Sentier Karstique, ontdekkingstocht door de bossen van de Jura

De Jura is een gebergte en departement in het oosten van Frankrijk, aan de grens met Zwitserland. Het gebied is voor bijna de helft bedekt met bos en het massief is een zogeheten karstgebergte, waardoor er grillige landschappen ontstaan. Het Sentier Karstique is een speelse wandeling dwars door het landschap dat zo kenmerkend is voor de Jura.

Streektips

Zelf op ontdekkingstocht door de Jura? Misschien heb je wat aan deze tips!

Wandelkaart van de omgeving

Wandelgids van de omgeving

Reisgids van de streek

Campingtip

Fijn vakantiehuisje

Het is een mooie zondagmiddag als we onze auto parkeren langs de D4, een kwartiertje ten noordwesten van Champagnole. Dat dit ook voor de Fransen een populair gezinsuitje is, merken we aan de vele kinderstemmen die opklinken uit het bos. Vanaf de parkeerplaats is nog niet veel te zien van de bijzonder gevormde stenen waar we straks overheen wandelen, maar daar zal gauw verandering in komen.

Karstlandschap

Een karstlandschap ontstaat in gebieden waar kalksteen aan de oppervlakte ligt en wordt aangetast door regenwater. Hierdoor ontstaan grillige landschappen vol spleten, gaten en ondergrondse gangenstelsels. In Frankrijk vind je naast de Jura nog veel meer gebieden met karst, zoals de Causse du Larzac in het Centraal Massief, het plateau van de Vercors en het Baugesmassief.

Vormenspel

Het Sentier Karstique is een rondwandeling die je in twee lussen langs verschillende typische karstverschijnselen voert. Verspreid door het bos staan beschilderde stenen en met een beetje creativiteit kun je zelf tussen de bomen ook allerlei vormen ontwaren. Kleine paadjes voeren naar flinke gaten (gouffres) in de grond, waar de grond is weggezakt. Op sommige plekken, zoals bij de Gouffre des Arcades, is niet alle grond ingestort en zijn er natuurlijke bogen gevormd. Een van de hoogtepunten, halverwege de eerste lus, is de Loge Maillet. In deze grot van ongeveer tien meter lang woonde aan het begin van de twintigste eeuw een kluizenaar, die zijn naam aan de grot heeft gegeven.

Doolhof en grot

Voor de tweede lus van deze wandeling duiken we het bos aan de andere kant van de weg in. Al gauw komen we bij een lapiaz, een soort labyrint. Het water heeft in de kalksteen paadjes tot heuphoogte uitgesleten waar een volwassen persoon gemakkelijk doorheen kan wandelen. Door de pijlen te volgen komen we aan de andere kant van het labyrint weer op het pad terecht. We lopen een eind verder, tot we de Grotte de Bilbao tegenkomen. Nieuwsgierig kijken we in het gat in de grond. Deze grot blijkt veel groter dan we hadden verwacht, met een trap dalen we bijna vijf meter af in de grond. Het is pikdonker. Met een zaklamp schijnen we op de wanden, die volstaan met namen en jaartallen. We volgen stemmen en lichtbundels die van verderop in de grot komen en ontdekken dat er nog twee kleine zalen zijn, wederom vol met eeuwenoude graffiti.

Praktische informatie

• Adres en parkeren: Parkeren kan langs de D4, 2,5 kilometer ten zuiden van Molain en 2 kilometer ten noorden van Besain.
• Afstand: 3,75 kilometer (in te korten door slechts een van de twee lussen te lopen)
• Hoogteverschil: 50 meter
• Niveau: Familie, geschikt voor alle leeftijden (kinderen wel in de gaten houden rondom de (omheinde) diepe spleten en gaten)
• Toegankelijkheid: Niet rolstoeltoegankelijk en niet geschikt met kinderwagens, vanwege stenen op het pad