Schitterend uitzicht over de Elzas en Vogezen: Le Galtz vanaf Trois Épis

Op de rand van Elzas en Vogezen heb je veel plekken met uitzicht. De bekendste zijn die waar de kastelen liggen, zoals Haut-Königsbourg en Hohlandsbourg. Een incontournable onder de lokale bevolking is echter de wandeling naar het imposante Christusbeeld bij Le Galtz, dat ook wel als Galz wordt geschreven. In een half uurtje loop je vanaf het bedevaartsoord Trois Épis naar dit bijzondere uitzichtpunt toe, vanwaar je met helder weer een mooi 360-graden panorama hebt met als hoogtepunten onder meer de Vogezentoppen, het Zwarte Woud in Duitsland en heel in de verte de bergen van Berner Oberland in Zwitserland.

Tegen het einde van de vijftiende eeuw groeide Trois Épis uit tot een bedevaartsplek na een Mariaverschijning. Tegenwoordig is er naast een klein klooster van Redemptoristen ook een revalidatiecentrum gevestigd. Belangrijkste bezienswaardigheden zijn een kerk uit de zestiende eeuw en een modern kerkgebouw uit 1968. Én het uitzichtpunt Le Galtz, waar we op een middag in de herfst naar toe liepen.

Na een bezoek aan Kaysersberg wilden we door naar het volgende wijndorp, Turckheim, maar omdat het nogal mistig was besloten we eerst eens te kijken of het hogerop, in de Vogezen, al minder bewolkt zou zijn. En inderdaad, toen we de laagvlakte van de Elzas achter ons hadden gelaten klaarde het met elke meter meer op. Via de D415 en de D48 reden we naar de D11 en kwamen we in Trois Épis uit. We lazen in de Michelingids dat er een leuke wandeling van een uurtje naar een uitzichtpunt zou zijn, dus toen we de zon zagen verschijnen besloten we dan ook nog even niet naar de mistige vlakte van de Elzas af te dalen maar in hogere sferen te blijven.

Epicentrum

Trois Épis is een epicentrum van wandel- en outdoormogelijkheden in dit deel van de Vogezen. Vanuit het dorp vertrekken tal van wandelroutes door de mooiste bossen en rotsachtige heuvels. Al snel vinden we het bordje dat de weg wijst naar Le Galtz. De route voert ons eerst een stuk langs een rustige asfaltweg waaraan enkele fraaie villa’s te bewonderen zijn. Bij de Jardin du Bien-Être, een weldadige tuin, duiken we de bossen in. Al snel komen we op een driesprong. Op een bordje staat aangegeven wat de makkelijke route is naar het uitzichtpunt. Een iets uitdagendere route gaat vrij steil omhoog om in een rechte lijn bij Le Galtz uit te komen. We nemen dit middelste pad, en staan in tien minuten aan de voet van een enorm standbeeld.

Deze zegenende Christus werd in 1930 opgericht ter ere van de aansluiting van de Elzas bij Frankrijk, na de Eerste Wereldoorlog. Het zeven meter hoge beeld kwam uit het atelier van beeldhouwer Valentin Jaeg uit Straatsburg. Vanaf de grond wordt het uitzicht op de omgeving nog belemmerd door bossen, maar het leuke is dat je in de sokkel van het beeld omhoog kunt klimmen. Na een stuk of twintig traptreden kom je uit op een platform waar je rond het beeld kunt lopen en zo richting alle kanten een weids uitzicht hebt.

Hoewel er weinig ruimte is op het platform zelf, gaan we er even zitten en genieten we van een goed belegd broodje, in combinatie met het uitzicht een onvergetelijke ervaring. Het wordt steeds helderder, en zelfs beneden ons duiken de eerste wijndorpjes op uit de mist die de Elzas al bijna twee dagen bedekt. Voor ons zien we het Zwarte Woud liggen, achter ons zijn de hoogste toppen van de Vogezen te zien, en na een kwartiertje duiken aan de horizon ook vaag de contouren van de Alpen in Zwitserland op.

Praktische informatie

Deze wandeling zelf doen? Je loopt vanaf de grote parkeerplaats ten noorden van Trois Épis in een half uur naar het beeld toe. Terug kun je dezelfde weg nemen, of een rondje maken via het bos richting de D11.8.