Een bezoek aan Saint-Véran in de Queyras neemt je mee de geschiedenis in, toen mensen hier op 2042 meter hoogte in vaak barre omstandigheden leefden van de opbrengst van het land en de mijnbouw, verderop in het dal. Bewonder de houten balkons van de huizen, waar vroeger het graan gedroogd werd. Ontdek het Musée du Soum, gevestigd in een authentiek ingericht huis, en geniet van de uitzichten over de ruige omgeving. Saint-Véran is echter allesbehalve een openluchtmuseum, er wordt nog steeds volop geleefd en in de winter is het een rustig en kleinschalig skidorp.
Zelf op weg naar Saint-Véran? Dan heb je misschien wat aan onderstaande tips!
Dat Saint-Véran een van de mooiste dorpen van de Alpen is, zien we eigenlijk al meteen als we het binnenrijden. Het profiteert van een zonnige ligging halverwege een kale zuidhelling, met aan de overkant ruige rotsachtige bergen en lariksbossen, de natuurstenen huizen met houten bovenverdiepingen zien er authentiek uit. Daarbij komt dat er aan de rand van het dorp twee grote parkeerterreinen zijn die in de zomer en tijdens het wintersportseizoen flink wat auto’s kunnen herbergen, een teken van de populariteit van het dorp. In het hoogseizoen is het dorp autovrij en kun je met behulp van een navette verderop in het dal komen bij de start van enkele mooie wandeltochten. In de lente en herfst kun je zelf verder rijden en hoef je je niets aan te trekken van de bordjes in het dorp die aangeven dat doorrijden alleen voor inwoners toegestaan is. Later tijdens ons verblijf in de Queyras zullen we dat een keer doen, voor een wandeling bij een oude kopermijn en marmergroeve. Maar dit keer laten we de auto achter op de parkeerplaats en gaan we Saint-Véran verder te voet verkennen.
Zonnewijzers
Het dorp bestaat uit een zestal wijken die allemaal afzonderlijk van elkaar liggen, een eigen broodoven, fontein en passiekruis hebben. De reden voor die bijzondere ligging is eenvoudig, in vroeger eeuwen gebeurde het regelmatig dat er brand uitbrak en dan waren de houten huizen een gemakkelijke prooi voor de vlammen. Door de wijken gescheiden te houden stond dan niet het hele dorp in lichterlaaie. Opvallend aan Saint-Veran zijn verder de talloze zonnewijzers, die je ook op veel andere plekken in de Queyras ziet. Veel daarvan hebben een stichtelijke tekst, die de voorbijganger moest wijzen op hogere dingen of de vergankelijkheid van het leven.
In twee van de broodovens van het dorp zijn tegenwoordig kleine exposities ingericht. Daarnaast is een bezoek aan de kerk niet te missen. De zeventiende-eeuwse parochiekerk heeft onder meer een fraai altaarstuk en een middeleeuws wijwatervat met opmerkelijke symbolen aan de buitenkant. Op een naastgelegen infoblad wordt uitgelegd dat het hier mogelijk om een verbeelding van de mythe van Saint-Véran gaat, de zesde-eeuwse bisschop die een draak uit de Queyras verjaagde. Aan de buitenkant van het gebouw zijn nog twee gebeeldhouwde leeuwen te zien die twee pilaren ondersteunen, afkomstig uit een eerdere kerk. De symboliek van twee leeuwen als ondersteuning voor het voorportaal van een kerk zie je eveneens op meer plekken in de streek, zoals bij de kerken van Guillestre en Abriès.