Rocamadour
DordogneLotNouvelle-AquitaineOccitanie

Een bezoek aan bedevaartsplaats Rocamadour

Het is zondagmorgen, de klokken van Rocamadour luiden, de zon schijnt, geen betere tijd om een bezoek te brengen aan een van de belangrijkste bedevaartsplaatsen in Frankrijk. We zijn vroeg, het is nog voor tien uur en bovendien voorseizoen. De straten zijn daarom nog rustig. In deze blog een impressie van het leuke stadje Rocamadour in de streek van de Causses du Quercy.

Die rust in de straten van Rocamadour zal ongetwijfeld ook wel eens anders zijn, want ieder jaar bezoeken meer dan anderhalf miljoen mensen dit plaatsje. Een bont gezelschap van toeristen, pelgrims en bedevaartgangers. Een kleine dwarsdoorsnede daarvan zien we even later in de kerkbanken zitten, als we toevallig precies bij het begin van de zondagse mis de hoofdkerk van Rocamadour binnenlopen.

De hoofdkerk is een van de zeven eeuwenoude kerken en kapellen die je op deze plek tegen de rotsen vindt. De huidige stad stamt grotendeels uit de middeleeuwen. De drie lagen waaruit Rocamadour is opgebouwd reflecteren de drie klassen die je in de toenmalige maatschappij had. Bovenaan de ridders, in het midden de geestelijken en onderaan de handelaars en ambachtslieden.

Rocamadour
De Porte de Figuier
Rocamadour
Rocamadour
De nog stille straten van Rocamadour

Bedevaart
Al heel lang voor de middeleeuwen woonden er mensen op deze plek. Net als op andere plekken in de Dordognestreek zijn er hier grotten gevonden met sporen vanuit de prehistorie, zoals rotstekeningen en menselijke resten. Over de ontstaansgeschiedenis van het stadje zelf doen diverse verhalen de ronde. Het meest waarschijnlijk is dat er zich hier een kluizenaar vestigde, Amadour, waarna er al voor de tiende eeuw na Christus een bescheiden kloostergemeenschap ontstond. In de twaalfde eeuw gebeurde er een eerste wonder hier, zodat er een enorme bedevaart op gang kwam. Toen enkele jaren later ook het graf van Amadour gevonden werd, groeide Rocamadour uit tot een populair pelgrimsoord. Ook bedevaartgangers op weg naar het Spaanse Compostela namen de stad op in hun route. Het gebeurde bovendien dat mensen door de rechtbank veroordeeld werden tot een bedevaart naar Rocamadour.

In de daaropvolgende eeuwen was het echter ook snel weer gedaan met de roem van Rocamadour. De monniken verlieten het bedevaartsoord, de protestanten vernietigden de belangrijkste heiligdommen en ook in de tijd van de Revolutie werd de stad niet gespaard. In de negentiende eeuw leek er dan ook weinig toekomst meer: gebouwen die er nog stonden waren zwaar in verval en veel inwoners hadden Rocamadour verlaten. Maar na een grote inspanning om het benodigde geld bij elkaar te krijgen, kon er in de tweede helft van de negentiende eeuw toch nog een grootscheepse restauratie op gang komen en herrees Rocamadour als een feniks uit de as.

Voie sainte
Een bezoek aan Rocamadour begin je het beste van onder af aan. We parkeerden bij het iets verderop gelegen Le Hospitalet en liepen schuin naar beneden naar de toegangspoort van Rocamadour. Je loopt hier in de voetsporen van de pelgrims, want deze weg is de zogenaamde Voie sainte, die sinds eeuwen door de pelgrims gebruikt wordt om naar Rocamadour te lopen. De Voie sainte komt via de dertiende eeuwse Porte du Figuier uit in de schilderachtige hoofdstraat, waarlangs nu tal van (toeristische) winkeltjes en restaurants te vinden zijn. Ongeveer in het midden van het dorp zie je de beroemde stenen trap naar boven. Deze Grand Escalier telt tweehonderdzestien treden en moest vroeger op de knieën beklommen worden. Een enkele pelgrim doet het nog steeds op deze manier. Goed naar beneden kijken, want in de stenen van de trap naar boven zie je tal van gefossiliseerde schelpen uit de tijd dat deze streek nog onder zeeniveau lag.

Rocamadour
De Grand Escalier, die de pelgrims officieel op de knieën horen te doen.
Rocamadour
Rocamadour

Zwaard
Via de trap kom je binnen op het centrale pleintje waaraan de verschillende kapellen liggen. Boven de ingang van de Chapelle Notre-Dame, het ‘heilige der heiligen’ van Rocamadour, zie je een zwaard in de rotsen steken. Volgens de legende is dit Durandal, het zwaard van Roelant, die het vanaf de Pyreneeën hier naar toe gooide toen hij niet door de Moren wist heen te breken. Loop je de kapel binnen, dan zie je direct de Zwarte Madonna vooraan in de kerk, evenals een oude ijzeren klok die mogelijk uit de negende eeuw dateert. Via de kapel heb je ook toegang tot de hoofdkerk. Het is de moeite waard om elk van de zeven kerken en kapellen even binnen te lopen, want ze hebben allemaal een eigen interieur en sfeer. We genieten er volop van en nemen de tijd om onder de indruk te raken van de rust die de massieve stenen uitstralen. Terwijl de drukte in het dorp voorzichtig op gang komt, lopen we vervolgens langzaam terug naar boven over de Voie sainte. Af en toe werpen we nog een blik naar achter, naar dit bijzondere stadje tegen de rots, vol geschiedenis en legendes.

Rocamadour
De Zwarte Madonna
Rocamadour
Rocamadour
De stad is strak tegen de rotsen aan gebouwd.
Rocamadour
Het zwaard in de rots van Rocamadour
Rocamadour

Gratis ebook over Frankrijk

ABONNEER OP DE NIEUWSBRIEF MET FRANKRIJKTIPS EN ONTVANG EEN GRATIS EBOOK

Geef je reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Misschien vind je dit ook interessant