Frankrijk nodigt uit tot schrijven. Dat blijkt onder andere uit de vele boeken met columns en korte verhalen over het land, waarvan die van Martin Bril waarschijnlijk het bekendst zijn. Vooral interessant zijn de verhalen van Nederlanders die voor wat langere tijd in het land verblijven, omdat zij in staat zijn door het oppervlakte heen te kijken. Dat geldt ook voor Caspar Visser ‘t Hooft, die al meer dan 25 jaar in Frankrijk woont. Zijn nieuwste boek Frankrijk in 50 fragmenten is ideale lectuur voor iedereen die het Frankrijk achter de clichés wil ontdekken.
Het zuiden, oosten, westen en noorden, de schrijver woonde er en leerde er de mensen en het land kennen. In korte stukken, columns, beschrijft hij ervaringen, gedachten en observaties die je een beeld geven van hoe het is om langere tijd in Frankrijk te verblijven. De auteur is predikant binnen de protestantse kerk van Frankrijk, en als vanzelf sluipen er daardoor wat diepere lagen in de verhalen die hij vertelt. Verhalen over wandeltochten die hij maakte, mensen die hij ontmoette, zoals zijn Pyreneese buren Victor en Fernande, en verhalen over cultuur en geschiedenis.
Frankrijk in 50 fragmenten is een ideaal boek voor op de vakantie (in Frankrijk). De korte verhalen nodigen uit tot reflectie, en je kunt het boek makkelijk wegleggen om later weer eens een ander verhaal te lezen. Leuk is met name de mengeling van geschiedenis, literatuur en de omgeving. De auteur neemt je mee langs verstilde plekjes en oude ruïnes, en vertelt daarbij over de geschiedenis, zonder het hedendaagse uit het oog te verliezen. Zo kun je ineens een interessante verbinding treffen tussen de oude koningen uit de Franse geschiedenis en de presidenten van nu.
Caspar Visser ‘t Hooft laat je in Frankrijk in 50 fragmenten zien hoe afwisselend Frankrijk is en hoe de Fransen naar zichzelf en hun omgeving kijken. Ga met hem mee op reis door dit mooie land, en laat je verrassen door de verhalen over literatuur en geschiedenis, maar ook door de verhalen over alledaagse belevenissen, die soms in alle eenvoud toch bijzonder blijken te zijn.
