Quéribus, een van de laatste kastelen van de Katharen

Die koningen, graven en hertogen van vroeger wisten wel waar ze hun kastelen moesten bouwen! Het Château de Quéribus ligt op ruim 700 meter hoogte op een uitstekende rots met prachtig uitzicht over de streek rond Corbières en de laagvlakte van de Roussillon richting de Middellandse Zee. Een paar jaar geleden bezocht ik dit bijzondere kasteel en genoot er van de mooie panorama’s.

De geschiedenis van Quéribus gaat terug tot in de tiende eeuw. In de daaropvolgende eeuwen werd het kasteel een strategisch punt op de grens tussen de verschillende koninkrijken van de streek. Tegen het eind van de twaalfde eeuw verminderde de invloed van het kasteel, doordat het geannexeerd werd door het nabijgelegen graafschap van Roussillon. Het zou desondanks uitgroeien tot een van de belangrijkste laatste vestigingen van de katharen.

Katharen

Aan het begin van de dertiende eeuw was het kasteel in bezit van ridder Chabert de Barbaira, een bekend ketter uit die tijd en tegenstander van de kruisvaarders. Na de val van de vesting Montségur namen verschillende belangrijke katharen hun toevlucht tot deze burcht. Omdat het toen nog onder invloed stond van Roussillon, liet de koning van Frankrijk het vooralsnog ongemoeid. Pas begin 1255 volgde er een korte belegering, waarna Chabert de Barbaira zijn kasteel overgaf, in ruil voor zijn vrijheid. Enkele maanden later viel ook het Château de Niort, het allerlaatste katharenbolwerk. Maar ook in de daaropvolgende tijd bleef het kasteel bestaan en een rol van betekenis spelen in de strijd om het gebied tussen de koningen van Frankrijk en Aragon. Pas in de tweede helft van de achttiende eeuw, rond het uitbreken van de Revolutie, werd het kasteel definitief opgegeven als verdedigingswerk.

Vandaag de dag resteren van het kasteel de ruïnes, die in de tweede helft van de twintigste eeuw gerestaureerd werden. Bezienswaardig zijn onder meer de donjon met de gotische boogconstructie, het hoofdgebouw en enkele verdedigingswallen. Maar minstens zo indrukwekkend is het uitzicht dat je over de omliggende streek hebt. Het kasteel is niet moeilijk toegankelijk, vlakbij is namelijk een parkeerplaats aangelegd, vanwaar een korte wandeling over een grindpad pad je naar de voet van de ruïnes voert. Terwijl ik naar boven wandel, verwonder ik me over het feit dat je hier zo ver kunt kijken. Aan de westkant ligt de burcht Peyrepertuse, aan de zuidkant lonkt de Canigou, deels in de wolken. Hoe hoger je komt, hoe dieper je in de geschiedenis van het kasteel duikt en hoe weidser de vergezichten worden. Tot je bovenop de grote toren van het kasteel belandt, waar een platform is ingericht vanwaar je driehonderdzestig graden in de rondte kunt kijken, een waardige beloning na het geklauter over de ruïnes van Queribus.