Pont-Aven, een klein vissersdorp in het zuiden van Bretagne. Er gaat misschien niet direct een belletje rinkelen, behalve bij liefhebbers van schilderkunst. Die trekken en masse naar het dorp dat in de negentiende eeuw een verzamelplaats werd voor beroemde schilders als Paul Gauguin. Het dorp werd zelfs de naamgever van een kunststroming, de School van Pont-Aven. In het museum en langs het water kun je zelf ervaren wat de kunstenaars zo aantrok in dit Bretonse havenstadje.
Ook naar Pont-Aven op vakantie? Misschien heb je wat aan deze tips!
We parkeren onze auto aan het einde van het dorp en slenteren terug richting het centrum. Bootjes liggen op de drooggevallen rivier Aven te wachten tot het tij keert en ze weer uit kunnen varen richting de Atlantische Oceaan. Op de groene hellingen kijken grote villa’s in art deco-stijl uit over de haven. Iets verderop kabbelt het water tussen de granieten rotsblokken door. Een watermolen, natuurstenen huizen met hun voeten in het water, veel groen. Een plaatje voor een ansichtkaart of, jawel, een schilderij.
Kunstschilders
Het is 1864, de kunstacademie in Parijs sluit haar deuren voor de zomermaanden. Henry Bacon, een Amerikaanse kunststudent, besluit naar Pont-Aven te vertrekken en meer schilders volgen hem. Vanaf 1840 werken veel Franse kunstenaars namelijk in de openlucht en met de aanleg van de spoorlijn Parijs-Brest wordt ook Bretagne toegankelijk. In de jaren daarna bezoekt een jaarlijks groeiend aantal schilders het Bretonse dorp, vooral in de periode dat Paul Gauguin en Émile Bernard er werken.
Museum
Wij lopen eerst het Musée des Beaux Arts de Pont-Aven in, via een moderne entree in het verder historische gebouw. Het is gehuisvest in een voormalig bijgebouw van Hôtel Julia, dat erg populair was onder de kunstenaars. Het museum herbergt honderden schilderijen, voornamelijk in de stijl van de School van Pont-Aven. Een audiogids vertelt je meer over het artistieke leven in het dorp en over de werken van onder anderen Gauguin, Émile Bernard, Maurice Denis, Paul Sérusier en de Nederlander Meijer de Haan, een leerling van Gauguin.
Aantrekkingskracht
Het lokale boerenleven, landschappen, molens, aan inspiratie geen gebrek in en om Pont-Aven. Het dorp stond al voor de komst van de kunstschilders bekend als “Bro goz ar milinou”, Bretons voor “het oude land van molens”. Nu herinneren houten bordjes de aan de locatie van elke molen en het bijbehorende verhaal. Via met groen omzoomde straatjes, bruggetjes en paadjes langs het water verkennen we het dorp verder.
Bos van de liefde
Een charmante wandeling brengt ons net buiten Pont-Aven. Hier, in het Bois d’Amour, zijn tientallen dan wel honderden schildersezels opgezet. Het zacht stromende riviertje, het gefilterde licht dat door het dichte bladerdek valt, de weerspiegeling van de wolken in het water, het is geen moment hetzelfde. Als je hier rondloopt, begrijp je pas daadwerkelijk waarom schilders jaar in, jaar uit bleven terugkeren naar dit kleine, Zuid-Bretonse dorp.
wij hebben in mei dit jaar, dit schilderachtig ,mooie dorp bezocht .
wij zijn met onze camper op de camper-car-park gaan staan , en inderdaad ,prachtig dorp ,jullie reportage brengt weer herinneringen , de moeite om weer op te zoeken