B

Bezoek aan Ouessant, met de boot naar het uiterste puntje van Frankrijk

Ouessant

Het is het meest westelijke gebied van Europees-Frankrijk: het eiland Ouessant, voor de kust van het departement Finistère. Als je houdt van de Bretonse kusten, dan mag een bezoek aan dit eiland niet ontbreken: heidevelden zover het oog reikt, de golven die stukslaan op de ruige rotsen, verscholen baaien, en met een beetje geluk kun je genieten van het wildlife. We gingen een dagje met de boot naar Ouessant en zagen naast veel vogels ook dolfijnen en zeehonden zwemmen.

Streektips

Zelf een bezoek aan dit bijzondere eiland brengen? Misschien heb je wat aan deze tips!

Mer d’Iroise

Ouessant is een eiland van ongeveer vier bij acht kilometer, gelegen aan de noordkant van wat lokaal mer d’Iroise wordt genoemd, onderdeel van de Keltische Zee. Je kunt er dus alleen per boot komen, vanaf het vasteland gaan regelmatig afvaarten uit Camaret, Le Conquet, Lanildut en Brest. We verblijven anderhalve week in de buurt van Douarnenez, dus is de afvaart vanuit Camaret voor ons de meest logische keus. Je kunt op dezelfde dag op en neer, of ervoor kiezen om een of meerdere nachten op Ouessant te verblijven. Veel keus aan accommodaties heb je voor dat laatste trouwens niet, er zijn wat vakantiehuizen, een kleine camping en enkele hotels. Maar het eiland laat zich prima in een dag verkennen, dus we boeken een aller-retour-ticket bij Finist’mer, een van de bedrijven die boottochten aanbieden.

De boot vertrekt om half negen vanaf Camaret, eerst ga je dan in ongeveer driekwartier richting Le Conquet en vervolgens maken we de oversteek naar Ouessant. Daarbij zien we aan bakboord de archipel de Molène, een eilandengroep waarvan alleen het Île de Molène bewoond is. Gedurende de overtocht houd ik m’n ogen vaak op zee gericht. Niet alleen komen er hier veel zeevogels voor, zoals Jan van Genten, er schijnen ook groepen dolfijnen en zeehonden in deze wateren te leven. En als we na drie kwartier vanuit Le Conquet bijna de haven van Ouessant indraaien gebeurt het ineens, vlak voor de boeg springt er een grijze dolfijn met een fraaie boog zo’n meter hoog het water uit. Ik ben net te laat met het maken van een foto, maar dat mag de pret niet drukken.

Fiets huren

Na het aanmeren is het tijd om het eiland te gaan verkennen. Het is inmiddels rond half elf, maar we worden pas iets na zessen ‘s avonds weer bij de pier verwacht voor de terugtocht. Genoeg tijd dus! Direct als we de pier aflopen, ontdekken we een drietal fietsverhuurders, gebroederlijk naast elkaar. De prijs is overal hetzelfde (ongeveer vijftien euro voor een dag), dus we kiezen een willekeurige uit. Wandelend het eiland verkennen kan natuurlijk ook, maar reken er dan op dat het iets te groot is om te voet alle hoogtepunten te zien als je maar een dag de tijd hebt.

Een korte blik op de kaart laat zien welke kant we op moeten. Vooraf hadden we al gelezen dat de noordelijke kant van het eiland het mooist is. Daar vind je de meest spectaculaire rotskusten en grootste heidevelden. We fietsen allereerst naar de Pointe de Créac’h, waar de bekendste vuurtoren van het eiland staat, de Phare du Créac’h. Normaal gezien een iconisch beeld, met de zwart-witte Bretonse strepen. Vandaag staat het bouwwerk helaas in de steigers. Onderin het gebouw is een museum gevestigd, waar je meer te weten kunt komen over vuurtorens en boeien. Deze laten we echter links liggen, en we wandelen op ons gemak langs de kust verder naar het westen. In een baai net voor de Pointe de Pern zie ik iets donkers op het water dobberen. Een boei, denk ik eerst, maar als ik beter kijk beweegt het opeens. Het blijkt een zeehond, die lekker in golven ligt uit te rusten. Iets verderop zien we de Phare de Nividic, de oudste automatische vuurtoren ter wereld. In de eerste vier jaar dat deze in gebruik was, net voor de Tweede Wereldoorlog, was de vuurtoren verbonden met het eiland door middel van kabels en een kleine kabelbaan. De restanten zijn nog aanwezig in de vorm van twee torens halverwege de vuurtoren en het eiland.

Einde van de wereld

Na deze wandeling naar het meest westelijke puntje, stappen we weer op de fiets en gaan we op weg naar Lampaul, het enige dorp op het eiland. Hier vind je een aantal restaurants, waar – niet verrassend – vooral heel veel vis op de kaart staat. Het naar verluidt beste restaurant van het eiland, Ty korn, zit helaas vol, en dus belanden we bij Le Fromruz op het terras. Iets meer gericht op toeristen dan het vorige, maar alsnog genieten we er van een prima maaltijd.

Na de lunch fietsen we verder langs de noordkust. Al snel rijd je dan tussen de uitgestrekte heidevelden en na verloop van tijd krijgen we ook het Île de Keller in zicht, een klein eilandje voor de kust, met een huis erop. Dit is privébezit, het is echt zo’n plek die niet zou misstaan in het televisieprogramma Floortje naar het einde van de wereld. Dat ‘einde van de wereld’-gevoel heb je trouwens sowieso vaak in het departement Finistère. Een mooie stopplek vormt de Penn ar Ru Meur. Vanaf daar lopen we verder langs de kust en komen we onder meer langs het Fort de Calgrac’h, een fort uit de negentiende eeuw. We sluiten ons bezoek aan Ouessant af met de pointe de Kadoran in het noordoosten en rijden vervolgens op ons gemak weer terug naar de aanlegsteiger. Nog even genieten van het glooiende landschap, met het lage struikgewas, de verspreid staande granieten huizen, heide en veldjes met schapen. Waarbij het overigens in de meeste gevallen niet om de iconische kleine Ouessantschapen gaat, want die zijn op dit eiland sinds het begin van de twintigste eeuw grotendeels uitgestorven of vermengd met andere rassen.

Tijd om weer op de boot te stappen, voor de overtocht terug naar Camaret. Daar blijven we nog even in Bretonse sferen, met een diner bij Crêperie de la Marine. Crêpes en galettes eten, dat is natuurlijk zo’n ding dat niet mag ontbreken tijdens je reis naar Bretagne.

CategorieënBretagne Finistère

Locatie

Bekijk al onze tips op een handige overzichtskaart!

Martijn

Bonjour! Ik ben Martijn, oprichter van Frankrijk Puur. Van jongs af aan kom ik graag in Frankrijk. Door mijn studie Franse Taal & Cultuur ben ik nog meer van het land en de Franse gewoontes gaan houden. Op Frankrijk Puur beschrijf ik onze ervaringen in Frankrijk en geef ik je tips voor leuke plekken.

Vragen, opmerkingen, tips? Neem contact op via martijn@frankrijkpuur.nl!

  1. Chris Vermeersch says:

    prachtige beschrijving van heteiland , binnen twee weken gaan we die kant uit en wil ik zeker het eiland bezoeken.
    Bedankt Marijn

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *