Op veel plekken aan de Franse westkust en in mindere mate aan de Middellandse Zeekust vind je ze: oesters. Het is moeilijk zeggen welke nu de beste zijn, want iedere streek heeft wel weer een eigenschap waar het zich op laat voorstaan: de platte ‘wilde’ uit de baai van Brest, de koninklijke oesters uit Cancale, de in bassins verfijnde oesters uit de delta’s. In de Charente-Maritime worden eveneens op veel plekken oesters gekweekt. Onder meer in de badplaats La Tremblade kun je ze verser dan vers eten, direct in de haven.
StreektipsZelf ook naar deze streek op vakantie? Misschien heb je wat aan deze tips!
Oesters uit Marennes
Van diverse lezers kregen we de tip om eens oesters te gaan eten in de haven La Grève, ten noorden van La Tremblade. We verbleven op dat moment in een gîte aan de kust in Marennes-Plage, dus we hoefden niet lang erover na te denken om een lunch met oesters in onze agenda te zetten. Ik ben zelf immers geboren in Zeeland, het eten van schaal- en schelpdieren zit min of meer in m’n natuur.
De oesters uit het bassin van Marennes-Oléron behoren tot de bekendste en meest geliefde van Frankrijk. Dat komt met name door de fines de claires en de spéciales de claires die je hier veel vindt. In principe kun je oesters regelrecht uit de zee eten. Maar de fines en spéciales krijgen nog een extra behandeling, ze worden na vangst in oude zoutpannen in de moerassen van de delta van de Seudre gelegd, waar ze door de invloed van het brakke water verfijnder van smaak worden. De spéciales nog wat langer dan de fines. Deze bassins worden ook wel claires genoemd, vandaar de naam.
La Grève
Na een wandeling door de haven, die bestaat uit een lange straat langs en kanaal, besluiten we een leuk terras op te zoeken om van de zeevruchten te gaan genieten. Die vinden we bij het restaurant La Grève, iets van de weg af gelegen, omringd door bassins met oesters. Idyllischer krijg je het haast niet.
Natuurlijk is een bord vol oesters ook maar zo saai als lunch, dus kozen we voor wat afwisseling. Het restaurant biedt zeevruchtenplateaus aan in allerlei soorten en maten, met diverse schaal- en schelpdieren. We kozen voor een bordje gegratineerde oesters (want zwanger), een kindermenuutje met gamba’s en frietjes, en een plateautje met oesters, gamba’s, langoustines en wulken (bulot). Allemaal lokaal, want ook de gamba’s worden hier in de buurt gekweekt. Wulken waren nieuw voor me, maar zijn redelijk vergelijkbaar met escargots, alleen dan iets zouter. Eerder hadden we in Marennes ook al alikruiken of kreukels gegeten (bigorneau), die zie je hier ook veel en kende ik ook nog uit Zeeland. De voor ons drieën vrij copieuze maaltijd ging gepaard met een friszoet wit wijntje, uiteraard ook uit de Charente-Maritime. Niet zo heel ver hier vandaan vind je diverse wijngaarden, onder meer ook op het schiereiland van Arvert, waar La Tremblade zich bevindt.
