Massif du Néouvielle
Hautes-PyrénéesOccitanie

Massif du Néouvielle

Van alle bergmassieven in de Pyreneeën is het Néouvielle-massief een van de meest bijzondere. Een granieten wereld, met verspreid liggende meren, een eigen microklimaat met een van de hoogste boomgrenzen van Europa en een overvloed aan bijzondere planten en diersoorten. Sinds 1971 is het natuurpark ontsloten door een weg die je tot midden in het bergmassief brengt. We sliepen twee nachten in een berghut bij het Lac d’Orédon en verkenden de omgeving.

Dat die weg er ligt, zou je zowel een vloek als een zegen kunnen noemen. De schoonheid van het natuurpark trekt namelijk in de zomer veel bergliefhebbers. Je kunt door middel van de bochtige bergweg op een vrij eenvoudige manier midden in het hooggebergte komen. En waar er teveel mensen in de bergen komen is er altijd het gevaar dat de natuur geweld wordt aangedaan. Sinds een aantal jaar is de toegang tot de hoger gelegen meren vanaf het Lac d’Orédon dan ook gereglementeerd. In de zomer is er tegenwoordig een shuttleservice en kun je tussen negen en zes niet meer zelf verder omhoog rijden. Ook de parkeerplaats bij het lagergelegen Lac d’Orédon is betaald. Omdat we ten volle wilden genieten van de bergwereld op deze plek, hebben we ervoor gekozen om een overnachting bij het Lac d’Orédon te boeken.

Lac d’Aubert

Erg veel keuze heb je niet, er zijn enkele bemande berghutten in het Néouvielle-massief. Het Chalet-Hôtel du lac d’Orédon, waar wij verblijven, is een beetje een kruising tussen een traditionele berghut en een hotel. Je kunt er zowel op slaapzalen als privékamers verblijven. Het avondeten is een enkel menu, dat je zoals in normale berghutten, allemaal tegelijk in de eetzaal krijgt voorgeschoteld. Als we de volgende dag wakker worden straalt het zonnetje ons tegemoet. Tijd voor een wandeling in deze betoverende omgeving. Wat dat betreft zijn er veel mogelijkheden. We besluiten nog net voor negen uur verder naar boven te rijden, naar de parkeerplaats bij het Lac d’Aubert. Je zit dan op ongeveer 2150 meter hoogte. Omdat Marita door haar zwangerschap geen lange wandelingen aankan, blijft zij bij het meer om wat te lezen, terwijl ik de wandeling naar de Col de Madaméte uitkies (zie Bergwandelroutes.nl).

Als je aan die kant van Néouvielle bent, schijn je een mooi uitzicht over het massief te hebben en bovendien verder richting het noorden te kunnen kijken, waar de Tourmalet en de Pic du Midi liggen. Vanaf de col is er bovendien nog een klein bergtopje te beklimmen, de Pic de Madaméte. Na een uurtje klimmen sta ik op de col, en een half uur later ook op de top. Hoewel het bij de parkeerplaats even vrij druk was, valt het hier alles mee. Een deel van de bezoekers blijft bij het meer hangen, een ander deel trekt de bergen in over een van de vele wandelpaden die er in dit gebied zijn. Al snel merk je niet meer dat dit een van de meest bezochte plekken in de omgeving is.

Bij terugkomst aan het Lac d’Aubert waag ik een korte frisse duik in het meer, een goede manier om weer even af te koelen na al die inspanning. Daarna rijden we terug naar het Lac d’Orédon, en onder het genot van een drankje op het terras van de Refuge d’Orédon kijken we hoe de zon langzaam plaatsmaakt voor een dikke laag bewolking, die vervolgens enkele dagen in de Pyreneeën blijft hangen en waar we de volgende dagen in de omgeving van Gavarnie en Troumouse nog wat last van gaan hebben. Maar voor nu denken we daar nog even niet aan, en kijken we terug op een heerlijke zomerse dag in een indrukwekkende bergwereld.

Gratis ebook over Frankrijk

ABONNEER OP DE NIEUWSBRIEF MET FRANKRIJKTIPS EN ONTVANG EEN GRATIS EBOOK

Geef je reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Misschien vind je dit ook interessant