Het klinkt haast als een spannend jongensboek: de Engelse historicus Gary Sterne vond in een oud legeruniform een stafkaart van het Amerikaanse leger en ontdekte dat daar een plek stond aangemerkt waar flink tegenstand werd geleverd door de Duitsers. De plek was echter inmiddels helemaal overwoekerd en niemand wist wat er precies was. Sterne zag de contouren van een schoorsteen en ontdekte al snel dat er meer onder het struikgewas en een dikke laag grond verborgen ging. Hij kocht het stuk grond en opende in 2006 na eerste opgravingen en herstelwerkzaamheden de Batterie de Maisy.
StreektipsZelf ook naar Normandië op vakantie? Misschien heb je wat aan deze tips!
In de dagen voor D-Day was de Batterij van Maisy een belangrijk doel, maar gaandeweg verloren de geallieerden de plek uit het oog en concentreerde men zich op de nabijgelegen Pointe du Hoc. Volgens Sterne, tegenwoordig dus eigenaar van de plek, was de belangrijkste bevelhebber van de troepen die bij Pointe du Hoc landden, er zelfs persoonlijk voor verantwoordelijk dat zijn mannen na inname van de Pointe du Hoc tegen de orders in niet direct doorstootten naar Maisy. Hierdoor konden de Duitsers nog drie dagen lang sterke tegenstand bieden tegen de landingen op de stranden. Sterne schreef er zelfs een boek over: D-Day – Cover Up at Pointe du Hoc.
Pointe du Hoc – een van de belangrijkste bezienswaardigheden in de buurt – hadden we eerder al eens bezocht, dus we waren dan ook benieuwd naar dit andere, haast vergeten deel van de geschiedenis. Het terrein ligt ten zuidwesten van Grandcamp-Maisy tussen de velden. Je zit hier niet ver van de zee, als je op een wat hoger punt in het landschap staat zie je verderop de baai van Carentan en het Kanaal liggen. Een strategische plek dus voor een kustbatterij. Vanaf hier kon je vrij ongezien granaten afvuren op binnenkomende schepen.
Ontdekkingstocht
De Batterie de Maisy is anders dan andere plekken in de streek rondom de landingsstranden. De ontvangstruimte is in een klein houten gebouwtje, het terrein is hier en daar matig onderhouden, overal staan roestige kanonnen en artillerie, dat door Gary Sterne van her en der is verzameld en hier wordt tentoongesteld. Aan alles merk je dat je met een privé-initiatief te maken hebt. Dat maakt het tegelijk ook weer erg leuk en een mooie afwisseling van alle vrij ‘cleane’ plekken met moderne faciliteiten en strak gemaaide gazonnetjes. Je hebt haast het idee dat je in de voetsporen van Gary Sterne door een verwilderd stuk grond loopt op zoek naar sporen van de Duitsers.
Er is ongeveer 2 kilometer aan loopgraven te bezoeken en voorzien van informatiebordjes en wegwijzers. De wandelroute door het geheel voert je langs de belangrijkste plekken die inmiddels zijn uitgegraven en toegankelijk gemaakt. Zo zie je diverse soorten bunkers die de Duitsers hier gebouwd hebben, en ontdek je de plekken waar kanonnen stonden opgesteld. Je kunt vrijwel alle bunkers op eigen gelegenheid verkennen, ze zijn uitgerust met kleine lampjes met bewegingssensor. Een eigen zaklamp kan echter ook wel van pas komen. Verder moet je er rekening mee houden dat de paden met nat weer wat modderig kunnen worden. Wij waren er met een kinderwagen, maar heel soepel ging dit niet dus een draagzak of draagrugzak is handig wanneer je hier met baby’s wilt rondlopen. Voor peuters en kleuters is het goed te doen, houd ze wel in het oog omdat niet alles is afgezet.
Na afloop kijken we nog even in het kleine winkeltje rond, hier kun je onder meer originele artefacten uit de oorlog aanschaffen, en natuurlijk liggen ook de boeken van Gary Sterne er uitgestald. De plek is geopend van april tot september en je kunt er gemakkelijk 1 à 2 uur spenderen.
