L

Les étangs de Fontargente, zilveren meertjes in de Vallée d’Aston

Étangs de Fontargente

Halverwege het dal van Tarascon-sur-Ariège en Ax-les-Thermes, in het departement Ariège, slaan veel mensen rechtsaf in de richting van Plateau de Beille, voor weidse uitzichten op de omliggende Pyreneeëntoppen. Maar neem je een afslag eerder, dan kom je terecht in een lange en onherbergzame vallei, waar aan het eind enkele mooie beloningen op je wachten.

Streektips

Wil je ook op avontuur in de bergen van de Ariège? Misschien heb je dan wat aan deze tips!

We nemen daarvoor bij het dorp Aston een bergweggetje zuidwaarts. Die wordt, hoe verder je in het dal komt, steeds een stukje smaller en bochtiger. Hij is aangelegd voor de bouw en het onderhoud van twee stuwmeren verderop, maar er wordt ook door vissers en wandelaars dankbaar gebruik van gemaakt. Tot enkele jaren geleden was de weg na het laatste stuwmeer onverhard en in slechte staat, om de natuurliefhebbers tegemoet te komen gaf het departement wat geld uit om aan het eind van het dal een kleine parkeerplaats aan te leggen en de weg ietwat te verbeteren. Nog steeds is het een hobbelige weg die niet iedereen met veel plezier zal nemen, maar het brengt je wel waar we moeten zijn: op een ideaal startpunt voor een niet al te inspannende wandeling naar een van de mooiste plekken van de streek: les étangs de Fontargente.

Zilver

De naam van deze in totaal drie meertjes komt van ‘Fontaine argentée’, wat zoiets betekent als zilverkleurige bron. Nu zul je er geen zilver vinden, maar met een beetje verbeelding zie je het zilver wel terug in de kleur van het water.

Nadat we de auto hebben achtergelaten op de parkeerplaats bij Plat des Peyres, op ongeveer 1700 meter hoogte, begint onze wandeling eerst in zuidelijke en vervolgens in zuidoostelijke richting. We lopen een rondje met de klok mee, dat in totaal ongeveer drie uur in beslag neemt en zo’n vijfhonderd hoogtemeters overbrugt. Wil je langer wandelen dan kan dat ook, het rondje valt uit te breiden met een bezoek aan de berghut Refuge du Ruhle (ook wel Ruille genoemd).

Andorra

Op de Jasse de Pinet (1900 meter) slaan we af naar de meertjes, die we via de doorgang Le Malpas bereiken. De drie meertje liggen op ongeveer 2150 meter, een punt dat we zo’n anderhalf uur na het begin van de wandeling bereiken. De meertjes vormen een ideale plek voor een lange pauze, met een schitterend uitzicht op de omliggende bergtoppen en het door inmiddels verdwenen gletsjers uitgesleten landschap.

Rondom het meer barst het van de bloemen en planten, waaronder ook de zeldzame gele Lis des Pyrénées. Aan de overkant van het meer onderscheiden we al snel de Port de Fontargente, de laagste pasovergang tussen Frankrijk en Andorra. Omdat we deze reis ook wel even over de grens willen kijken, besluiten we om de ongeveer honderd hoogtemeters die ons van Andorra scheiden ook in de wandeling op te nemen. In de oorlog schijnt dit een route te zijn geweest die door vluchtende verzetsmensen en geallieerde militairen genomen werd, op weg naar de vrijheid.

Vanaf de pasovergang kijk je zo een langzaam dalende vallei in met op de achtergrond de skipistes van het dorpje El Tarter. Het uitzicht terug is dan nog wat mooier, met onder je twee van de drie meertjes, gescheiden door een smalle strook gras en rotsen. Op de terugweg betrekt het weer, zodat we het het laatste deel van onze wandeling met een stuk minder uitzicht moeten doen.

Wil je deze route zelf wandelen? Alle details van deze route vind je op onze andere website Bergwandelroutes.nl.

Locatie

Bekijk al onze tips op een handige overzichtskaart!

Martijn

Bonjour! Ik ben Martijn, oprichter van Frankrijk Puur. Van jongs af aan kom ik graag in Frankrijk. Door mijn studie Franse Taal & Cultuur ben ik nog meer van het land en de Franse gewoontes gaan houden. Op Frankrijk Puur beschrijf ik onze ervaringen in Frankrijk en geef ik je tips voor leuke plekken.

Vragen, opmerkingen, tips? Neem contact op via martijn@frankrijkpuur.nl!

  1. Alain Lemaitre says:

    Bonsoir Martijn, ik vond heel leuk en zeer interessant om je artikel over “Les étangs de Fontargente” te lezen. Ik ben een keertje langs geweest vanuit de Vall d’Incles!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *