L

Larressingle, het kleine Carcassonne van de Gers

Wanneer je Larressingle voor het eerst ziet liggen, heb je zomaar even het gevoel verderop naar het zuiden te zijn aanbeland, bij de mooie ommuurde stad Carcassonne. Niet voor niets wordt dit vestingdorp in de Gers wel eens aangeduid als klein Carcassonne. Maar als je beter kijkt, zie je ook al snel de verschillen. Ik liep een rondje door dit bijzondere dorp en ontdekte de geschiedenis ervan.

Streektips

Zelf ook naar de Gers op vakantie? Misschien heb je wat aan deze tips!

Zo van een afstandje, en op foto’s vanuit de lucht, lijkt het kleine ovaalvormige dorp Larressingle een onneembare vesting. De hoge muren en de stevige kasteeltoren geven het idee dat de inwoners zich hier betrekkelijk veilig moeten hebben gevoeld. En dat was in feite ook zo, want in de loop der tijd is het slechts eenmaal veroverd.

Villa

Historici zijn ervan overtuigd dat deze plek al in de Romeinse tijd bewoond was. Er zijn kleine restanten van een mozaïek teruggevonden, nu in het gemeentehuis, en dat doet vermoeden dat er hier een villa stond, net als bij het verderop gelegen Séviac. In tegenstelling tot die laatste, is er hier echter vrijwel niets bewaard gebleven. De grond werd hier altijd flink bewerkt door landbouwers, en dat heeft alle sporen uitgewist.

Het was aan het begin van de elfde eeuw dat Larressingle voor het eerst vermeld werd in de boeken. De abdij van Condom werd toen eigenaar van de kerkgemeenschap van Larressingle. Ook in de twaalfde en dertiende eeuw duikt de naam opnieuw op. Dan wordt daar ook de term ‘villa’ (wat stond voor boerenbedrijf) aan verbonden, wat doet vermoeden dat de mensen die hier woonden sinds de tijd van de Romeinen nog steeds hetzelfde beroep uitoefenden.

Toen Condom belangrijker werd, ontstond er onder de machthebbers van deze stad de behoefte om zich terug te trekken. Het kerkje van Larressingle moest wijken voor een grotere kerk, nu met een verdedigingsfunctie. De hoge toren, die er nu nog steeds staat, heeft het uiterlijk van een donjon, vanwaar je aanvallers al mijlenver kon zien aankomen. Zo halverwege de dertiende eeuw kwamen er ook muren rondom het dorp en verrees er een heus kasteel.

Ondanks die indrukwekkende versterkingen was Larressingle nooit bedoeld als fort. Slechts twee of drie professionele soldaten bewaakten het vestingdorp, verder was het aan de inwoners zelf om zich te verdedigen in tijden van onrusten. En dat was ook eenvoudig vol te houden, want er waren slechts twee toegangspoorten, de muren waren dik, kinderen en jonge mannen konden op de uitkijk staan, de vrouwen en ouderen konden zich bij een aanval terugtrekken in een vertrek hoog in de kerk, en van daaruit de strijd verder voeren.

Tegen het eind van de zestiende eeuw is het dorp echter wel gedurende zes jaar in handen van een vijandelijke partij gevallen. Na diverse onderhandelingspogingen lukte het de bisschop van Condom uiteindelijk weer om Larressingle terug te krijgen. Sindsdien ging het bergafwaarts met het belang van het dorp. In de achttiende eeuw liet de toenmalige bisschop al het hout uit het kasteel verwijderen om zijn meer comfortabele kasteel in Cassaigne te renoveren. Aan het begin van de twintigste eeuw was het uiteindelijk een ruïne geworden.

Boston

Nog drie van de huizen waren bewoond, de rest in dienst als stal of half vervallen. De Franse weldoener Édouard Mortier, Hertog van Trévise, ontfermde zich over het geruïneerde dorp. Hij wist door zijn welsprekendheid en de treffende aquarellen die hij maakte het Amerikaanse publiek in de jaren ’20 enthousiast te maken voor het meebetalen aan het herstel van een dozijn Franse dorpen en monumenten, waar de Franse overheid het liet afweten. Vanaf de jaren ’20 tot aan de jaren ’70 was het ‘Comité van Boston’, dat Larressingle ondersteunde, eigenaar en restaurateur van het grootste deel van de gebouwen in het vestingdorp.

Het is met dank aan de Amerikaanse vrijgevigheid dat je vandaag het dorp weer kunt bewonderen. Het kasteel zelf is privébezit en niet te bezichtigen (het is bovendien in slechte staat, alleen de muren staan nog overeind). Interessant om te zien is het kerkje, dat in het verleden aan de oostkant werd uitgebreid, toen het aan de westkant werd ingekort door de ontwikkeling van het kasteel. Het is eeuwen geleden als het ware een stukje naar het oosten opgeschoven.

Bezoek

Ben je in de buurt van Larressingle? Dan is het absoluut de moeite waard om even naar dit kleine dorp te gaan. Je bent er in een half uurtje doorheen gelopen, maar het is een pareltje waar je nog lang aan zult terugdenken. Mij deed het dorp wel wat denken aan het in de Aveyron gelegen La Couvertoirade, het vestingstadje van de tempeliers. Wanneer je binnen de muren bent heb je het idee even in een heel andere tijd te zijn beland, en is het niet moeilijk voor te stellen hoe het leven zich hier al die eeuwen heeft afgespeeld.

Locatie

Bekijk al onze tips op een handige overzichtskaart!

Martijn

Bonjour! Ik ben Martijn, oprichter van Frankrijk Puur. Van jongs af aan kom ik graag in Frankrijk. Door mijn studie Franse Taal & Cultuur ben ik nog meer van het land en de Franse gewoontes gaan houden. Op Frankrijk Puur beschrijf ik onze ervaringen in Frankrijk en geef ik je tips voor leuke plekken.

Vragen, opmerkingen, tips? Neem contact op via martijn@frankrijkpuur.nl!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *