Deze wandeling heeft alles wat de Queyras zo bijzonder maakt: bossen, alpenweides, houten gehuchtjes, weidse uitzichten. Na onze eerste week in de Queyras beginnen de lariksen langzaamaan kleur te bekennen: lichtgroen, geel en hier en daar een toefje oranje. Over nog eens twee weken zullen de berghellingen hier bedekt zijn onder een lappendeken van herfstkleuren. De wandelroute van vandaag voert ons dwars door deze kleurenpracht en daarboven, naar het punt vanwaar we de besneeuwde toppen van de Écrins aan de horizon zien verschijnen.
Het startpunt van de wandeling is gemakkelijk bereikbaar vanaf de Col d’Izoard en onze accommodatie, in het kleine dorpje Arvieux. We laten onze auto achter op de parkeerplaats bij Via ferrata Pra Premier en gaan vanaf daar te voet verder.
Zelf op vakantie naar de Queyras? Misschien heb je wat aan deze tips!
GR5 – Te voet naar de Côte d’Azur
De route voert ons over een rotsachtig pad, waar al vele voetstappen zijn gezet. Mocht je ooit de zin opvatten om te voet van Hoek van Holland naar Nice te gaan, dan zul je delen van deze wandeling lopen: de GR5 komt namelijk door dit gedeelte van de Queyras. Lange tijd was het niet mogelijk om je met een voertuig door deze bergen te verplaatsen, want pas in 1856 doorkruiste de eerste berijdbare weg het dal.
Chalets de Clapeyto
Onder een strakblauwe hemel vervolgen we onze weg richting de eerste houten gebouwen, de chalets van l’Échaillon. Veel van de huizen in de Queyras zijn, hoe kan het ook anders, opgetrokken uit het donkere larikshout en hebben nog steeds hun traditionele uiterlijk. Na ongeveer 1,5 kilometer wandelen bereiken we het volgende plukje gebouwen, de Chalets de Clapeyto. We bevinden ons hier op ongeveer 2.140 meter hoogte en de bomen hebben plaatsgemaakt voor een kaal en uitgestrekt landschap.
Uitzicht op de Écrins
Omringd door puinhellingen en zigzaggend tussen weerspiegelende meertjes bereiken we de Col de Néal. In het dal onder ons stroomt de rivier Durance zuidwaarts richting Avignon, waar hij uitmondt in de Rhône. Wij zetten koers naar de Col du Lauzon om te genieten van een spectaculair uitzicht. Schitterend in het zonlicht zien we de eeuwige sneeuw op de toppen van de Écrins.
Als we ‘s avonds, met rozige wangen op de bank, onze ogen dichtdoen dan wandelen we weer langs het knallend geel en voorzichtig oranje van de lariksen, over rode tapijten van bosbessenstruikjes en met uitzicht op de witte bergtoppen onder een uitgestrekte, blauwe hemel, de veelkleurige Queyras.
Praktische informatie
Meer weten over deze wandeling? Lees dan onze routebeschrijving op Bergwandelroutes.nl.