Cordes-sur-Ciel
OccitanieTarn

Cordes-sur-Ciel, hooggelegen dorp in de Tarn

Met een beetje verbeelding rijzen de contouren van het dorp Cordes als een moderne toren van Babel op naar de hemel. Niet voor niets bedacht een dichteres in de jaren ’40 van de twintigste eeuw dan ook de toevoeging ‘sur-Ciel’: aan de hemel. En als je het dorp van een afstandje bekijkt, met name in het voor’ of najaar, wanneer de wolken de neiging hebben zich in het dal te nestelen en de bovenste helft van het dorp als een eiland boven de omgeving uitstijgt, dan lijkt de benaming niet overdreven. Maar is Cordes ook een hemels stadje? Op de terugweg vanuit de Pyreneeën brachten we een bezoek aan het dorp.

Het coronavirus maakt dit jaar alles anders, waardoor de normaal goedgevulde straten van het dorp nu opvallend rustig zijn. Met name Fransen weten dit dorp te waarderen, het werd in 2014 verkozen tot Village préféré des Français in het gelijknamige televisieprogramma. En ook als wij er zijn, zien we voornamelijk Franse vakantiegangers door het dorp lopen.

Desondanks heeft Cordes een geschiedenis die niet alleen met Frankrijk te maken heeft. Het werd (waarschijnlijk) vernoemd naar de Spaanse stad Cordoba, net zoals er meer plekken in de Tarn zijn die Spaanse wortels hebben. Het dorp werd officieel gesticht in de dertiende eeuw, door de graaf van Toulouse die zijn macht in de streek wilde veiligstellen. De streek is dan verwoest door kruistochten tegen de katharen en de mensen willen graag op een veilige plek wonen. Dus worden er in hoog tempo versterkingen aangelegd. Het lijkt erop dat er voorheen ook al wel wat bewoning op de heuvel is geweest, maar de hoogtijdagen van het stadje breken aan vanaf de dertiende eeuw.

Nu er een tijdlang vrede in de streek is, profiteren de inwoners van het versterkte stadje van de relatieve rust. Ze verrijken zich en groeien in de loop der tijd van ambachtslieden in leer en stoffen uit tot handelaars. De families tonen hun toegenomen rijkdom in de vorm van imposante huizen in de gotische bouwstijl, met op de begane grond werkplaatsen en magazijnen, op de eerste verdieping woonruimtes en zolders op de tweede verdieping. Aan die periode heeft het stadje de vrij eenvormige uitstraling te danken. Cordes kent maximaal zo’n 5.500 inwoners, die vanaf het jaar 1370 onder de Franse kroon vallen. Omdat er weinig schade is tijdens de godsdienstoorlogen in de zeventiende eeuw, kunnen we vandaag nog steeds genieten van de in originele staat bewaard gebleven huizen.

We parkeren onze auto op een steenworp afstand van de oude binnenstad. Er zijn enkele grote parkeerplaatsen, maar die bevinden zich wat verder van het centrum. Ook dichterbij zijn gelukkig aardig wat parkeerplekken, aan de straatkant van bijvoorbeeld de weg die om het stadje heenloopt. We volgen niet de relatief kleine stroom toeristen die het stadje binnenloopt, maar nemen een kleine omweg om buitenom bij de hoofdpoort aan te komen. Zo hebben we nog even een moment om de omgeving in ons op te nemen, en we lopen door enkele oude straten die vrijwel uitgestorven zijn.

Cordes-sur-Ciel heeft twee hoofdstraten, de Grand Rue en de Rue Saint-Michel. Aan de Grand Rue vind je de meest interessante gebouwen. Hoogtepunt is het indrukwekkende maison du Grand Veneur, dat opvalt vanwege de bijzondere beeldhouwwerken op de gevel. Ook de put onder de markthal verdient de nodige aandacht. Deze is meer dan honderd meter diep, en bron van allerlei legendes. Niet te missen is ook de kerk die grotendeels uit de dertiende eeuw stamt.

Na een ijsje te hebben gekocht bij het Musée des Arts du Sucre et du Chocolat hebben we nog één doel, een uitzichtpunt om het dorp mooi in z’n geheel op de foto te zetten. Het beste kun je daarvoor terecht bij Pied Haut, aan de oostkant van Cordes net buiten de bebouwde kom. Het wordt aanbevolen om hier vroeg in de morgen naar toe te gaan, omdat je dan de meeste kans hebt op een mooie wolkenlaag in het dal én omdat de zon dan van achter je komt. Aangezien wij er aan het eind van de middag waren, stond de zon fel in het gezicht. Het uitzicht is er evenwel altijd fraai, op welk tijdstip van de dag je ook komt.

Gratis ebook over Frankrijk

ABONNEER OP DE NIEUWSBRIEF MET FRANKRIJKTIPS EN ONTVANG EEN GRATIS EBOOK

Geef je reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Misschien vind je dit ook interessant