Tussen de meren met flamingo’s en roze zoutpannen van de Camargue ligt de indrukwekkende vestingstad Aigues-Mortes. De ideale plek om je onder te dompelen in de geschiedenis van de streek. Niet te missen onder de bezienswaardigheden van Aigues-Mortes is een wandeling over de stadsmuren. Je hebt er een bijzonder uitzicht over zowel de stad als de omliggende streek.
StreektipsOok naar de Camargue op vakantie? Misschien heb je wat aan deze tips!
Ooit was Aigues-Mortes een strategische zeehaven, aangelegd door Louis IX, in de tijd dat de Franse grenzen nog anders liepen dan tegenwoordig. Marseille was in handen van de graven van de Provence, de haven van Agde van Raymond de Toulouse en Montpellier van de koning van Aragon. Een haven met directe toegang tot de Middellandse Zee ontbrak dus aan het grondgebied van de Franse koning. Louis IX dacht echter in oplossingen in plaats van problemen: waarom niet gewoon een compleet nieuwe stad uit de grond stampen? Dan kun je bovendien de verdediging van de stad zo optimaal mogelijk regelen. En zo verrees Aigues-Mortes (wat dode wateren betekent) op een stuk grond dat hij van de monniken van de abdij van Psalmody kon ruilen voor andere grondgebieden. Hij liet een weg door het zompige moeras bouwen, verdedigd door de imposante Tour Carbonnière die je tegenwoordig nog steeds kunt beklimmen. In de stad kwam ook een grote toren, de Tour de Constance, waar een garnizoen gelegerd was. Louis IX vertrok tweemaal vanuit de nieuwe stad voor een kruistocht. Bij zijn tweede, in 1270, kwam hij om het leven. Zijn zoon Philippe III le Hardi, in het Nederlands Filips III de Stoute, voltooide de vestingwerken van de nieuwe stad in korte tijd.
In de daaropvolgende eeuwen bleef de haven van belang, maar kreeg men wel steeds meer te maken met verzanding. De stad ligt aan de rand van de rivierdelta van de Rhône en dat leverde problemen op voor schepen die hier wilden afmeren. Bovendien verminderde het belang van de haven toen andere havensteden in bezit van de Franse kroon kwamen. Daarnaast hadden de godsdienstoorlogen een weerslag op de geschiedenis van de stad. Kort na de Bartholomeusnacht in 1572, in de nasleep waarvan in heel Frankrijk duizenden protestanten vermoord werden, bestormden protestanten uit de omgeving Aigues-Mortes en in 1576 werd het officieel een van de acht veilige protestantse steden van Frankrijk. In 1629 werd de stad weer katholiek verklaard, en toen in 1685 het protestantisme in het hele land verboden werd, moesten protestanten zich bekeren tot het katholicisme of de stad verlaten. Zij die dat weigerden werden opgesloten, verbannen of vermoord. In de achttiende eeuw belandde zo een groep vrouwen als gevangene in de Tour de Constance. Onder hen was Marie Durand, die hier van haar 18e tot haar 38e heeft gezeten. Een inscriptie die ze zou hebben achtergelaten, register (résister, zich verzetten), is nog altijd zichtbaar.
De hoogtepunten
Tijdens ons verblijf in de Alpilles stond een bezoek aan Aigues-Mortes ook op het verlanglijstje. We parkeren onze auto op een van de grote parkeerplaatsen net buiten de vestingwerken en lopen via de haven naar het stadje. Als we door de poort aan de noordkant naar binnen lopen, worden we meteen ondergedompeld in de gezellige drukte. Het is voorjaar en al warm, we kunnen ons voorstellen dat een bezoek in hoogzomer misschien wat minder leuk is aangezien het dan nog warmer en drukker zal zijn.
We lopen een rondje door de straten van Aigues-Mortes en gaan al snel op weg naar de stadsmuren. Ze zijn hét hoogtepunt, een bezoek is niet compleet zonder er even opgelopen te hebben. Je bereikt ze via een ingang aan de noordkant, bij de Tour de Constance. Ongeveer een derde van de muren is toegankelijk met rolstoel en kinderwagen. Wij hebben echter de draagzak voor onze baby bij ons, dus we gaan voor het hele rondje. In alle rust kunnen we genieten van deze rondwandeling, want druk is het niet. Om de zoveel meter kom je bij een toren uit, in sommige daarvan is een expositie ingericht, onder meer over de geschiedenis van de vestingwerken. Aan de zuidkant kun je mooi over de zoutvlaktes kijken en in de verte zien we grote witte zoutduinen liggen. Fleur de Sel, het grove zout dat hier vandaan komt, is naast dat uit Guérande net onder Bretagne, bekend in binnen- en buitenland. Grote kans dat ook in jouw plaatselijke supermarkt de herkenbare rode kartonnen potjes met zout liggen.
Aan de oostkant van de stad zien we in een paar van de torens nog de gaten van kogelinslagen uit de tijd van de godsdienstoorlogen. Tot slot beklimmen we ook de Tour de Constance, voor een nog mooier uitzicht over de stad en omgeving, tot aan de heuvels van de Cevennen toe. Met het totale rondje over de muren, inclusief de Tour de Constance, zijn we zo’n anderhalf uur zoet geweest. Na nog een korte wandeling door de stad, onder meer naar de Chapelle des Pénitents Gris uit de zeventiende eeuw, keren we terug naar onze auto.
Zoek je nog meer dingen om te doen in deze omgeving? Je kunt onder meer de zoutpannen bezoeken. Een ander leuk uitje vormt het vogelpark Pont de Gau, waar je honderden flamingo’s vanaf een paar meter afstand kunt bewonderen.
Locatie
Bekijk al onze tips op een handige overzichtskaart!
