Op de grens van de departementen Calvados en Manche ligt een omvangrijk bosgebied. Aan de rand daarvan vind je de restanten van een eeuwenoude abdij, ooit een van de grootste van de streek. Tegenwoordig is het een idyllische plek. Aan de oostkant van de abdijkerk ligt een meertje, omringd door een beeldentuin.
StreektipsWil je zelf ook een bezoek brengen aan de abdij van Cérisy? Misschien heb je dan wat aan deze tips!
Saint-Vigor
We verblijven op een camping in de buurt van Cerisy-la-Forêt en een bezoek aan de abdij staat dan ook hoog op het verlanglijstje. De wortels van de abdij gaan al ver terug, nog verder zelfs dan die van die andere Normandische abdij, de welbekende Mont-Saint-Michel, niet zo heel ver hier vandaan. Volgens de overlevering vestigde de bisschop van Bayeux, Saint-Vigor, hier rond 510 een abdij, gewijd aan Petrus en Paulus. Hij kreeg het land en zo’n vijfentwintig nederzettingen in de omgeving cadeau omdat hij een ‘vreselijke slang die mens en dier doodde’ zou hebben verslagen. Wellicht een beeld van oude heidense afgoderij, waar hij een eind aan had gemaakt. De vestiging van de abdij past in een tendens waar grote delen van Normandië zich in hoog tempo tot het christendom bekeerden. In de tiende negende en tiende eeuw kreeg de regio te maken met invallen van Noormannen, waarbij diverse abdijen verwoest werden, waaronder ook deze.
Toen de Noormannen voet aan wal hadden gekregen, zich hier vestigden en zich ook tot het christendom bekeerden, verrezen op de puinhopen van de eerdere bouwwerken nieuwe kloosters. In de loop van de twaalfde eeuw kwamen de abdijkerk en allerlei bijgebouwen tot stand, in een benedictijner stijl, met enkele opvallende Normandische kenmerken. Van die romaanse basis is nog steeds veel te zien, al werden er in latere eeuwen nog dingen aangepast. Ook verdween een groot deel van het klooster na de Franse revolutie. Alleen de abdijkerk, een kapel en delen van een boerderij laten tegenwoordig nog zien hoe de voormalige abdij eruit moet hebben gezien. Dat de abdijkerk bewaard bleef, is te danken aan het feit dat de kerk na de Revolutie als parochiekerk voor het dorp Cerisy ging dienen.
Romaanse bouwkunst
Op een rustige morgen verkennen we het gebouw. Bij binnenkomst krijgen we een plattegrondje met de belangrijkste bezienswaardigheden. Het museumwinkeltje zit onder de oude kapel, in de ruimte die vroeger diende als rechtszaal. Aan weerskanten zijn wat archeologische vondsten te zien, waaronder oude tegels. Een deel van de vloer van de kerk was vroeger voorzien van kunstig beschilderd tegelwerk. We beklimmen buiten allereerst het trappetje naar boven, naar de chapelle Saint-Gerbold, een sobere gotische kapel, tegenwoordig in gebruik als expositieruimte.
Vervolgens lopen we naar de kerk, waarbij je aan de linkerkant overblijfselen van de kloostergang kunt bewonderen. De abdijkerk van Cerisy is vrij sober ingericht, gebruikelijk in de Normandische romaanse bouwkunst. Wat je ook meer ziet in deze streek is een houten plafond, in tegenstelling tot de gewelfde stenen plafonds die je in andere romaanse bouwwerken kunt aantreffen. Opvallend verder is het chevet, en dan met name de apsis, oftewel het achterste deel van het koor. In de gevel vind je op drie niveaus boogramen, een unicum in de romaanse bouwkunst. Tot slot zijn er op een paar plekken nog overblijfselen van de originele wandschilderingen te vinden.
Na het bezoek aan de kerk lopen we nog even door de aangrenzende beeldentuin en langs het ‘étang des moines’. Dit vijvertje werd in de twintigste eeuw gevuld omdat men merkte dat de grond onder de kerk begon te verschuiven. Het water vormt nu een tegenwicht. Het maakt de plek bovendien extra romantisch. Heb je de tijd en ben je in de buurt, denk er dan ook eens aan om ’s avonds naar de abdijkerk te gaan. In het licht van de ondergaande zon kun je mooie foto’s maken, of plof gewoon op een bankje neer om van de sfeer te genieten.
